مهر ۱۳۹۴ - وادیوادی

آخرین نوشته‌ها

الذكر
کتاب
غزليات

بابا برایم سوغات آورده بودند؛ از مدینه
بچه‌های کلاسِ حفظ قرآنِ مدرسه، همه‌شان یکی یکدانه داشتند؛ از کجا آورده بودند، یادم نیست، فقط یادم است در ایران پیدا نمیشد. من ولی عاشقش شده بودم.
عاشق قطع‌ش، خط‌ش، حاشیه‌هایش، رنگش
بابا که می‌خواستند بروند عمره، مشخصاتش را برایشان گفتم. “این اندازه است بابا؛ جلدش فلان رنگ است؛ کاغذهایش نرم است؛ دکه‌ی روبروی بقیع حتما دارد و …” اینترنت نبود و فقط خصوصیاتش را برای بابا گفتم و بعد از چند هفته قرآن عزیزم، در دستم بود.
محبوبه که کلاس حفظ برایمان گذاشت، با قرانم، “مریم” را حفظ کردم. در حاشیه‌هایش گاهی نکاتی می‌نوشتم. شب‌های قدر بر سرم می‌گرفتم. دو بار با خودم به مدینه برگشت؛ مشهد رفت؛ سوریه رفت؛ کربلا و نجف و سامرا رفت. شمال و یزد و اصفهان و کیش رفت. همیشه با من بود.
شب‌های قدرِ رمضانِ هشتاد و نه آخرین سفرم با “او” شد.
شبِ بیست و سه رمضان، در یک متری ضریحِ ارباب، دادم به دستِ دخترِ عربی تا قرآن به سر بگیرد و مشغول دعا شدم تا دختر، اعمالش تمام شود. چند دقیقه‌ای که گذشت، برگشتم و دیدم نیست… دختر نبود؛ رفته بود و “او” را، قرآن عزیزم را، با خودش برده بود. حتما فکر کرده بود یکی از قران‌های حرم است و با خود برده بود. یخ کردم. سرم را می‌چرخاندم شاید پیدایش کنم. ولی مگر در بین آن حجمِ زیاد از خانم‌های چادرعربی به سر، می‌توانستم پیدایش کنم؟ مستأصل و نگران به سمت نزدیکترین محل ادعیه و قران‌ها رفتم؛ نبود. قفسه‌ی بعدی، نبود. قفسه‌ی دورتر، نبود. قفسه‌های صحن، نبود؛ نبود و نبود.
انگار تکه‌ای از من جدا شده بود.
حتما هرکس مرا دیده بود فکر کرده بود اشک‌های سرازیر از چشمانم، بخاطر توبه و انابه به درگاه خداست. ولی من، برای از دست دادنِ قرآنم گریه می‌کردم. قرآنی که مثل یک دفتر خاطرات، سال‌ها با من بود، همه‌جا.
ده سال از آن رمضان می‌گذرد. تا سال‌ها هروقت به کربلا می‌رفتم، همچنان قفسه‌های قرآن حرم را، به امید یافتن قرآنم می‌گشتم. رو به ضریح می‌کردم و می‌گفتم “قرآنم را پَس نمی‌دهید؟”
بعدها فهمیدم گم‌شدنِ قرآنم در شب قدر، شاید یکی از بزرگترین درس‌های زندگی‌ام بود؛ دل نبستن؛ وابسته نشدن و کَندن.
‌
اما هنوز به این فکر میکردم که سرنوشت “او” چه شد؟ دست چه کسانی افتاد؟ تا چند سال در حرم ماند؟ پلاسیده شد؟ رنگِ جلدش رفت؟ حاشیه‌نویسی‌هایم چه؟ وقتی کسی “او” را گرفته تا بخواند، حاشیه‌های من را هم خوانده؟ صفحه‌ی اولش که اسمم را نوشته بودم، دیده؟ چند بار در حرم “سیده فاطمه مطهری” از زبانِ زائری که صفحه‌ی اول قرآنم را دیده، برده شده؟

سیزده دلیل برای اینکه

این کتاب، جزو کتاب‌هایی بود که تو قفسه “دوست دارم بخرمش” گذاشته بودم ولی هیچ‌وقت نخریدمش؛ حتی وقتی دیدم تو طاقچه بی‌نهایت هست، سراغش نرفتم، چون موضوعش رو می‌دونستم و حوصله‌ی خوندنش رو نداشتم
ولی چون ژانر نوجوان بود یا حداقل نوجوون‌ها بیشتر رغبت به خوندنش دارند، باید میخوندم. چاره چی بود؟ دیدن سریالش
سیزده قسمت فصل اول، دقیقا داستان کتابه و قطعا خیلی بخش‌هایی از کتاب سانسور شده؛ بگذریم
هانا بیکر نوجوون هفده ساله خودکشی میکنه و سیزده تا دلیل برای اینکارش، قبل از اقدام به خودکشی ضبط میکنه. در حین همراه شدن مخاطب با داستان، تو دل قصه‌ها مشکلات نوجوون‌های آمریکایی گفته میشه؛ تنهایی، آزارهای کلامی، تحقیر، مصرف زیاد مشروبات، مصرف دراگ و انواع مخدرها، تجاوز جنسی، خانواده گسسته، عدم درک والدین و کادر مدرسه، و تکرار میکنم “تنهایی” در واقع همه اون سیزده دلیل در آخر به تنهایی هانا ختم میشد. یه‌جایی میگفت انسان اجتماعیه و با ارتباط با دیگران به زندگیش ادامه میده. و شخصیت اصلی، مدام در ارتباطاتش شکست میخورد و آخر هم خودش رو کشت

داستان به نوجوون و بزرگسال یاد میداد هوای همو داشته باشن و بهم کمک کنند، گوش کنند، فراموش نکنند
هانا تلاش میکرد خودش رو نجات بده، با روش‌های مختلف و آخر هم نتونست، چون بقیه نخواستن.
حالا نویسنده آمریکایی ما خواسته، داستان با خودکشی هانا تموم بشه (،البته یکبار تغییر داده پایان داستان رو، اول اینطوری بوده که خودکشی نافرجامه و زنده میمونه) ولی بیاین فکر کنیم اگه ما جای نویسنده بودیم، پایان داستان رو چطور مینوشتیم؟
چه راه‌حلی جلوی نوجوونِ مخاطبمون میذاشتیم؟
چون “احساس تنهایی” برای همه انسان‌هاست، جزئیات چراییش باتوجه به فرهنگ‌ها متفاوت میشه

دوست دارم کتاب دو با یکسری نوجوون بخونم و درباره‌اش با هم گپ بزنیم

سریال، چهار فصل ساخته شده. من فقط فصل اول که داستان کتاب بود رو دیدم و قسمت اول فصل دو. ابتدای فصل دو، بازیگرهای نوجوون خودشون رو معرفی کردن و به مخاطب‌هاشون گفتن تو این سریال از تجاوز، مصرف زیاد مواد .. صحبت میکنیم، اگه شما درگیر این مسائلید، بهتره با بزرگتری این سریال رو ببینید. اگه کمکی خواستید زنگ بزنید فلانجا

برام جالب بود این هشدار دادن. البته ظاهرا چندین نوجوون بعد خوندن این کتاب یا دیدن سریالش خودکشی کردن و برای همین این هشدار رو تو فصل دو گذاشتن

(کپی شده از گودریدزم)

چیزهای کوچک

شؤون صغیره تمر بها أنت دون التفاتِ
تساوی لدیّ حیاتی؛ جمیع حیاتی

حوادث قد لا تثیر اهتمامک، أعمّر منها قصور
و أحیا علیها شهور.
و أغزل منها حکایا کثیره.
و ألف سماء
و ألف جزیره

شؤون صغیره …

چیزهای کوچکی که بدون توجهِ تو می‌گذرد، برای من اندازه‌ی زندگی‌ام است؛ تمام زندگی‌ام.

من از اتفاقاتی که برای تو بی‌اهمیت است کاخ می‌سازم.
ماه‌ها با آنها سر می‌کنم.
داستان‌های بسیاری از آنها می‌بافم.
و هزار آسمان
و هزار جزیره

چیزهای کوچک…

پاراگراف بالا، قسمتی از شعرِ زیبایِ “چیزهای کوچک” سروده “نزار قبانی‌”ه؛ سرچ کنید کل شعر رو بخونید. از اشعارِ زیبای قبانی‌ه به نظرم.

پ‌ن: “کاظم ساهر” خواننده‌ی عراقی هم، این شعر نزار رو خونده.

روزنوشت
کوتاه نوشت
آشپزی

برای آقای آسمانی

از آن پیرمردهای مهربان بود. همان پیرمردهای لاغر و تکیده با قدی خمیده و لبخندی بر لب. ته‌لهجه‌ی کاشانی‌اش را نگه داشته بود. خیلی وقتها که از کوچه‌ی خانه‌ی پدری رد میشدم، میدیدمش. گاهی نشسته بود بر روی صندلی جلوی خانه‌اش، گاهی راه می‌رفت، گاهی جلوی خانه‌اش را آب و جارو میکرد. سلام می‌کردم و جواب میداد. اکثر وقت‌ها در جیب‌هایش شکلات داشت؛ به بچه‌ها میداد. چندبار به من هم داد. با لبخند و تشکر می‌گرفتم. از آن پیرمردهای مهربان بود. بابا که رفت، جزو معدود کسانی بود که برای تشییع آمد. با اینکه برایش سخت بود. از آن پیرمردهای مهربان بود. از آن پیرمردهای بامعرفت.

دو روز پیش شنیدم که او هم رفته است. مثل بابا. دو هفته بیمارستان بستری بوده و پنج صبح، “آسمانی” شده بود. همسایه‌ی مهربانِ خانه‌ی پدری

روحت شاد پیرمرد مهربان

آغوش

الإنسان یُمکنه أن یُعانقَ بکلامِه أیضًا
آدم با حرف‌هاش هم ممکنه کسی رو در آغوش بگیره…

کپی از کانال تلگرامی حنین

کیک گردو و قهوه

اگه از طعم قهوه خوشتون میاد، این کیک رو دوست دارید قطعا
مواد اولیه تو عکس آخر نوشتم.
‌
گردو رو آسیاب می‌کنیم.
زرده و سفیده تخم‌مرغ رو از هم جدا می‌کنیم.
سفیده رو خوب می‌زنیم تا پف کنه حسابی. (برای امتحان می‌تونید آروم قالب رو برگردونید، اگه لیز نخورد سفیده، یعنی کارتون رو عالی انجام دادین و حسابی پف کرده)
زرده رو با شکر قاطی می‌کنیم و هم می‌زنیم.
کره آب شده در محیط رو اضافه می‌کنیم و هم می‌زنیم.
شیر رو اضافه می‌کنیم و هم می‌زنیم.
قهوه رو اضافه می‌کنیم و هم می‌زنیم.
‌
مواد که خوب مخلوط شدن، نوبت آرد میرسه. در دو یا سه مرحله آرد رو همراه بکین‌پودر اضافه می‌کنیم و خوب هم می‌زنیم.
‌
هم‌زن رو کنار میذاریم و بقیه کار رو با لیسک یا قاشق انجام میدیم.
بقیه کار چیه؟ اضافه کردن گردوها و سفیده‌ی تخم‌مرغ
اول گردو رو اضافه کنید و بعد در دو یا سه مرحله سفیده‌ی تخم‌مرغ رو
‌
👌 من چندوقته بجای چرب و آردی کردن، کف قالب کاغذ‌روغنی میندازم؛ از نتیجه راضی‌ترم.
‌
🕖 چهل دقیقه در فر با دمای ۱۸۰ درجه
‌
✅ توصیه می‌کنم حتما کره استفاده کنید و روغن جایگزینش نکنید. تردی و لطافتی که کره به کیک و شیرینی میده، قابل مقایسه با روغن نیست.
‌
✅ میزان گردو رو می‌تونید کمتر کنید.
‌

خبر کوتاه بود:

به جامعه‌ی عینک‌داران مقیم مرکز پیوسته‌ام.

روزنوشت، عینک

نویسنده: سيده فاطمه مطهری - ساعت ۴:۰۰ ق.ظ روز ۲۷ مهر ۱۳۹۴ | دیدگاه (۸)

کوکی میکری

شیر ۳ قاشق غذا خوری
روغن مایع ۲ قاشق غذا خوری
شکر ۴ قاشق غذا خوری
آرد سفید ۵ قاشق سوپخوری
تخم مرغ ۱ عدد
بکینگ پودر و وانیل مقداری

در یک کاسه ای همه ی مواد را با یکدیگر ترکیب می کنیم.
در حین آماده کردن و ترکیب کردن مواد، دستگاه ساندویچ ساز را روشن کنید.
پس از اینکه حسابی داغ شد، ۱ قاشق از مواد را در هر یک از مثلث ها بریزید.
اگر تمایل داشتید تا کیک شکلاتی درست کنید، می توانید ۱ قاشق غذا خوری پودر کاکائو را به ترکیب اضافه کنید.
پس از ریختن مواد درون ساندویچ ساز، در آن را ببندید و اجازه دهید تا به مدت ۳ تا ۵ دقیقه درون آن بماند تا پخته شود. مراقب باشید تا بیش از یک قاشق غذا خوری مواد دستگاه ساندویچ ساز نریزید. زیرا پس از پف کردن ممکن است از دستگاه سر ریز شود

vaadi.ir

نویسنده: سيده فاطمه مطهری - ساعت ۵:۱۷ ب.ظ روز ۲۴ مهر ۱۳۹۴ | دیدگاه (۰)

سایه سنگین سیاهی

از فاجعه منا حدود ۱۰روز می‌گذرد. این فاجعه دردناک و هولناک جامعه اسلامی را غرق در ماتم و عزا کرد اما عده‌ای هم در چنین شرایطی به‌دنبال ماهیگیری از آب گل‌آلود بوده‌اند.

در این ۱۰روز انواع و اقسام پیام‌ها در شبکه‌های اجتماعی و مجازی درباره این اتفاق دست‌به‌دست شد. بیشتر این پیام‌ها شامل شبهات عقیدتی و شایعات خبری بود که با هدف خاصی به میدانی برای اسلام‌ستیزی تبدیل شد. در این میان اتفاق بدی که افتاده این است که افرادی که عواطف و احساسات آنها به وسیله این پیام‌ها مورد هجوم قرار گرفته، آنها را پخش و کپی می‌کنند. به بعضی از این پیام‌ها اشاره می‌کنیم و به آنها پاسخ می‌دهیم.

حج را تحریم کنیم

این شبهه و سؤال، بعد از پیش‌آمدن جریانات اخیر در مکه در ذهن بعضی از مردم ایجاد شد که چرا ایران حج را تحریم نمی‌کند، چرا با وجود حاکمیت آل سعود و وهابیون، ما به حج می‌رویم و پولمان را به دشمنان اسلام می‌دهیم؟ چرا باید پولمان را به کسانی بدهیم که شیعیان مظلوم یمن و بحرین را می‌کشند؟

پاسخ به این سؤال بسیار واضح است. حج مثل نماز و روزه، یکی از ۱۰رکن و فروع دین اسلام است و همه مسلمانان درصورت داشتن استطاعت باید آن را انجام دهند. حج، یکی از مهم‌ترین نشانه‌های اتحاد مسلمانان با یکدیگر است و هرساله فقط در موسم حج مسلمانان از سراسر دنیا کنار یکدیگر قرار می‌گیرند.دیدن این اتحاد و هماهنگی، وحدت و برادری بین مسلمانان برای دشمنان سخت و آزاردهنده است. علاوه بر این، وهابیون، شیعیان را رافضی و مشرک می‌دانند و درباره شیعیان سخنان و تعاریف ناصحیحی به پیروانشان می‌گویند. فرصت حج بهترین دفاع عملی در برابر این سخنان است که ما نباید آن را از خودمان بگیریم؛ همانطور که امامان معصوم‌ ما از فرصت حج برای گسترش معارف دینی و عقایدشان استفاده می‌کردند و با اینکه تقریبا همگی در دوران حکام طاغوت زندگی می‌کردند، هیچکدام حج را تعطیل نکردند.

علاوه بر همه اینها، چون حج یکی از واجبات الهی است، تحریم کردن حج و صدور اجازه نرفتن به حج، به‌عهده حاکم شرع، مراجع و عالمان دین است که بنابر شرایط می‌توانند چنین حکمی بدهند.

خدا کو؟

چرا خدا به حاجی‌ها کمک نکرد و مراقب آنها نبود؟ مگر آنجا خانه و سرزمین امن خودش نیست، پس چرا حافظ مهمانان خودش نبود؟ پس خدا خودش هم راضی به پیش‌آمدن این اتفاقات ناگوار بوده است! مگر همه اتفاقات به اذن خدا انجام نمی‌گیرد؟ پس خدا خودش خواسته حاجی‌ها فوت کنند. این دست سؤالات و شبهات بعد از حادثه سقوط جرثقیل در مکه شروع شد و بعد از حادثه منا، شدت گرفت. واقعا چرا خدا به مهمانانش کمک نکرد؟درست است که همه تحولات و اتفاقات با اجازه و به اذن خدا صورت می‌گیرد ولی این به معنی نفی اختیار از انسان‌ها نیست. انسان براساس اختیاری که دارد، اشتباهات و کارهای نادرستی هم انجام می‌دهد و علت خیلی از اتفاقات، اشتباهات و خطاهای عمدی یا سهوی خود انسان‌هاست که اتفاقا با اختیار خودشان انجام می‌دهند و نتیجه آن را می‌بینند. اتفاقات ناخوشایندی در طول تاریخ افتاده که تلخ‌تر از حادثه منا بوده و داغش خیلی بزرگ‌تر از این اتفاقات است، مثل حوادث و شرارت‌هایی که برای ائمه ایجاد می‌کردند، اینکه خدا جلوی آنها را نگرفته به این معنی نیست که راضی به انجام آن امور بوده یا توانایی برطرف کردن آن شرارت‌ها را نداشته است بلکه گاهی ضرورت‌هایی بزرگ‌تر، جلوی دخالت مستقیم و معجزه‌واردر برطرف‌شدن این امور یا مانع تحقق شدن این بلایا را می‌گیرد.

هیزم به آتش کینه قدیمی انداختن

این چند روز، متأسفانه برخی می‌خواهند آتش دعوای عرب و عجم را دوباره برپا کنند و موج جدیدی از عرب ستیزی بین مردم ایجاد کنند. در قالب برخی از جملات احساسی که عاطفه ایرانیان را تحریک می‌کند می‌تازند که چرا پولشان را به اعراب می‌دهند و برای آنها خرج کرده و به سرزمین اعراب سفر می‌کنند. این موج که شاید در ظاهر یک کینه قدیمی بین عرب و عجم را زنده می‌کند و خیال دارد بین مردم عرب‌ستیزی ایجاد کند، در واقع به جنگ اسلام و مسلمانی می‌رود و می‌خواهد دستورات اسلامی و محبت به دین را بین مردم کمرنگ کند و از بین ببرد. این نکته را باید یادمان باشد که به گفته خدا در آیه ۲۷سوره حج که به حضرت ابراهیم می‌فرمایند در میان مردم به حج اعلان عمومی کن، حج یک فرمان و دستور عمومی برای همگی مردم است و کعبه متعلق به همه مسلمانان جهان است و مالکی ندارد.

خدا همه جا هست

وقتی خدا خود بیان می‌کند که همه جا حضور دارد و ناظر ماست، پس دیگر لزومی به مکه رفتن و کنار کعبه عبادت کردن نیست. خانه خدا در قلب ماست و خود او همیشه همراه ماست.

این مفهوم که خدا همه جا هست کاملا درست است ولی باید گفت برخلاف این تصور عوامانه، حج، زیارت خدا نیست بلکه همایش گرامیداشت دین خداست. هرکدام از مناسک حج، مفهوم و معنایی بالاتر از شکل ظاهری‌ خود دارند که خدا برای یادآوری آن تعالیم حج را قرار داده است. مثلا یکی از مناسک حج قربانی کردن است. هرساله هزاران نفر از فقرای مکه و شهرهای اطراف، به‌واسطه این مراسم تا چندین وقت سیر می‌شوند، قسمتی از گوشت قربانی‌ها نیز هرسال منجمد و بسته‌بندی می‌شود و به کشورهای فقیر آفریقایی ارسال می‌شود، این کمک به فقرا و نیازمندان یکی از عوامل گسترش خیر و نیکی بین مردم است.

به فقرا کمک کنیم

«حج به خدا جز به دل پاک نیست/ شستن غم از دل غمناک نیست» این شعر و شعرهای مشابه این بیت هم این چند روز با متن‌ها و عکس‌هایی که بیان می‌کردند به جای رفتن به حج، بایدبه فقرا کمک کرد، بین کاربران فضای مجازی بسیار چرخید.

در جواب باید گفت خداوند هم به کمک و یاری به فقرا و نیازمندان تاکید دارد و انفاق را جزو دستورات موکد دینی قرار داده است. از طرفی خداوند به رفتن به حج و انجام دادن اعمال آن هم دستور داده است. نکته اینجاست که لازم نیست برای احیا و انجام یک دستور از فرامین خدا، باقی دستورات و فرایض را تعطیل کنیم و کنار بگذاریم. علاوه‌بر این در روایات اسلامی یکی از فواید مهم فریضه حج، رفع گرفتاری و فقر از جامعه و همچنین توانگری افراد معرفی شده است مانند این روایت از امام صادق علیه‌السلام که می‌فرمایند: «ندیده‌ام که چیزی همانند مداومت بر زیارت این خانه چنان سریع توانگری بیاورد و فقر بزداید» (امالی طوسی/۶۹۴/۱۴۷۸)

پاسخ دیگر به این شبهه این است که حج فقط بر کسی که مستطیع است، یعنی می‌تواند هزینه حج را تأمین کند و وقتی برگشت نیز خرج زندگی‌اش را داشته باشد، واجب است و قبل از رفتن به این سفر باید خمس و زکات مالش را پرداخته باشد. یکی از مصارف خمس و زکات نیز کمک به فقرا و نیازمندان است؛ یعنی حجاج قبل از سفرشان نیز به نیازمندان کمک می‌کنند، در موسم حج نیز با دادن صدقه و همچنین قربانی، باز به فریضه انفاق و کمک به نیازمندان، عمل می‌کنند.

شایعاتی که در شبکه‌ها چرخید

در تب و تاب۱۰ روز اخیر که هر لحظه اخبار جــدیدی از فجایع به‌وجود آمده در منا می‌رسید، مردم نیز در شبکه‌های اجتماعی پابه پای روزنامه‌نگاران و خبـرنــگاران بـه اشتراک‌گذاری خبرها، عکس‌ها و فیلم‌های این واقعه پرداختند. ولی در این میان متأسفانه بازار شایعات نیز داغ بود و گاهی خبرها و عکس‌هایی ناصحیح و غیرمربوط به این حادثه دست به‌دست در فضای مجازی می‌چرخید و کاربران بدون فکر به عواقب این اشتباه، به‌کار خود ادامه می‌دادند. به چند نمونه از این شایعات و خبرهای بی‌اساس اشاره می‌کنیم:

عکس‌ها

از ۳ روز بعد از عید قربان و وقوع آن حادثه دلخراش، عکسی بین کاربران پخش شد و مدعی بود متعلق به دفن دسته جمعی حجاج توسط آل سعود است و خشم عده زیادی از هموطنان را به این اقدام سعودی برانگیخت. ولی با جست‌وجو در اخبار اینترنت، مشخص شد عکس متعلق به آتش‌سوزی سال گذشته است که در کراچی پاکستان اتفاق افتاده و اجساد را بعد از حادثه به این صورت دفن کردند.
‌ عکسی نیز در شبکه‌ها پخش شد که مدعی بود عربستان با بولدوزر، اجساد مردم را جمع‌آوری کرده است. مشخص بود پخش‌کنندگان آن تصویر، هیچ آشنایی با سرزمین وحی و اماکن آن ندارند، چون در عکس پخش شده، سازه قدیمی محل رمی جمره مشخص بود که چندین سال است این سازه جمع شده است و چیزی شبیه دیوار به جای آن ساخته‌اند.

فیلم‌ها

‌ ۲مرد عرب، نه با لباس احرام که با لباس عادی روزانه، دشداشه پوشیده و عقال عربی بر سر، در اتومبیلی نشسته‌اند و از سقف آفتابی (سان روف) اتومبیل‌شان به سمت جمره سنگ پرتاب می‌کنند. این فیلمی بود که این چند روز بین کاربران چرخید و مدعی بود یکی از شاهزادگان سعودی است و خیابان‌های منتهی به منا به‌خاطر این جوان بسته و قرق شده و منجر به کشته شدن این تعداد آدم شده است. اما با کمی دقت به محیط پیرامون ماشین دیده می‌شد، آدم‌های عادی و معمولی در حال راه رفتن هستند و هیچ نیروی امنیتی و پلیسی وجود ندارد ولی در شرایط قرق یک مکان برای شخص مهمی مثل شاهزاده، اصولا هیچ فرد عادی در اطراف نمی‌تواند تردد کند و سربازان و نیروهای امنیتی اطراف ماشین حضور دارند. علاوه بر این، یک شاهزاده اصولا خودش رانندگی نمی‌کند!
‌ کاربران در شبکه‌های اجتماعی و مجازی یکدیگر را تشویق به رأی‌دادن در یک سایت می‌کردند که مدعی بود این رأی‌گیری بابت گرفتن مدیریت حج از عربستان سعودی است. توضیح این پیام به اینگونه بود که در برابر سؤال پرسیده شده، گزینه نعم را بزنید تا نشان دهید با این قضیه موافق هستید. آن سایت (الحره) متعلق به یکی از رسانه‌های رسمی دولت آمریکاست که مشابه ایرانی این سایت، صدای آمریکاست. آنان با جهت‌گیری تلاش می‌کنند تا کینه و تفرقه بین مسلمانان را ایجاد و تشویق کنند. قطعا هیچ نیت خوبی برای این رأی‌گیری ندارند و کاملا مشخص است که هرگز هیچ اتفاقی مبنی بر خواست و رأی ما، از این نظرسنجی اتفاق نمی‌افتد.

شایعات خبری

متن و عکسی از صفحه اول یکی از روزنامه‌های سال۵۸ در شبکه‌های موبایلی و بین کاربران پخش شد که قسمتی از صحبت امام خمینی را ذکر می‌کرد که فرموده بودند به جای زیارت مکه و مدینه و عتبات، ایران را آباد کنید و مدعی بودند که امام هم نظرشان کنار گذاشتن حج و عتبات و به جای آن رسیدگی به اوضاع ایران و کشور خودمان بوده است. اما قضیه از چه قرار است؟ در خرداد سال ۵۸، یعنی ۴‌ماه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، امام فرمان به جهادسازندگی برای رفع خرابی‌های بی‌اندازه زمان پهلوی دادند و مردم را تشویق به آبادانی و ساختن کشور کردند و در پیامی از افرادی که قبلا به حج و عتبات رفته بودند خواستند که به جای رفتن مجدد و سفر استحبابی به این اماکن، پول آن را صرف آبادانی ایران کنند:«همه موفق باشند که در این جهاد شرکت کنند و این خرابه را بسازند و برادران خود را کمک نمایند که شاید هیچ عبادتی بالاتر از این عبادت نباشد. بلکه من از اشخاصی که برای زیارت‌ها مثل زیارت مکه معظمه و مدینه منوره می‌خواهند به‌طور استحباب بروند، از آنها می‌خواهم و تقاضا می‌کنم که شما برای ثواب می‌خواهید مکه مشرف بشوید و یا می‌خواهید مدینه منوره و یا به عتبات مشرف شوید، امروز ثوابی بالاتر از این نیست که به برادران خودتان کمک کنید و این سازندگی را همه با هم شروع کنید که ایران خودتان درست ساخته بشود و برادران شما نجات یابند. خداوند به همه شما اجر عنایت می‌کند و همان ثوابی را که شما از زیارت‌ها می‌خواهید، خداوند به شما در این جهاد خواهد داد». پیام امام در یک مقطع خاص از تاریخ کشور داده شده است و درباره سفرهای مستحبی مردم بوده است و نمی‌توان و نباید آن را برای همیشه زمان‌ها و سفرهای واجب تعمیم داد.
پیام کوتاهی در شبکه‌های موبایلی پخش شد، مبنی بر این ادعا که سقف مسعی (محل سعی) در مسجد الحرام فروریخته و درب‌های مسجدالحرام را به‌خاطر این اتفاق بسته‌اند. خبر خیلی سریع توسط مسئولین حج و زیارت تکذیب شد و از مردم تقاضا شد اخبار را فقط از طریق کانال‌های رسمی پیگیری کنند.
شایعه دیگری که در چند روز اخیر پخش شد، ورود ناگهانی کامیون به محل استقرار زائران در فرودگاه بود که به کشته شدن ۲زائر و مجروح شدن ۲تن دیگر منجر شده ولی این خبر نیز در جست‌وجوی اخبار خبرگزاری‌های موثق، مشخص شد برای ۲سال پیش و مربوط به سال ۹۲است.
‌ متن دیگری ادعا می‌کرد می‌خواهد علمای اسلام را به چالش بکشاند و درباره وضعیت حاجیان زخمی که نمی‌توانند دیگر اعمالشان را تمام کنند و به کشور برمی‌گردند، سؤال کرده بود. این شبهه نیز آنقدر ساده بود که مشخص بود کسی که برای نخستین بار آن را نوشته و باقی پخش‌کنندگان آشنایی چندانی با احکام مربوط به حج ندارند و نمی‌دانند جواب این سؤال در همه کتب فقهی و توضیح‌المسائل‌ها آمده است و در بدترین شرایط هم با گرفتن نایب، به راحتی مسائل شرعی حل و فصل می‌شود.

آنچه از شما ساخته است

مهارت عکس‌العمل درباره شبهات و شایعات چیست؟

بسیاری از ما، کاربر فضای مجازی و شبکه‌های موبایلی هستیم و در گروه‌هایمان با اخبار و شایعات مختلف روبه‌رو بوده‌ایم. آیا می‌دانید بهترین برخورد با اینگونه پیام‌ها چیست؟ و در برابر کپی‌پیست‌های فراوان آنها در گروه‌های مختلف باید چه عکس‌العملی نشان دهیم؟ اگر بخواهیم برای دیگران آن خبر را ارسال کنیم، قبل از ارسال چه نکته‌هایی را باید رعایت کنیم؟

‌ نخستین برخوردتان با این پیام‌ها چیست؟ تعجب می‌کنید و سریع آن را کپی می‌کنید و در باقی گروه‌هایتان می‌فرستید؟ بهتر است کمی دست نگه‌دارید، فقط به ظاهر متن و عکس و پیامی که برایتان ارسال شده، اکتفا نکنید. کمی درباره آنها فکر کنید. ببینید با عقل و شرایط آن اتفاق سازگار است؟

‌ اگر عکسی برایتان ارسال شده و مدعی اتفاقی در حادثه اخیر است، بعد از نگاه کردن با دقت به جزئیات آن، می‌توانید آن عکس را در قسمت جست‌وجوی تصاویر گوگل آپلود کنید و از گوگل بخواهید در سایت‌ها و وبلاگ‌های مختلف بگردد و سایت‌ها و خبرهایی که آن عکس در آن به‌کار رفته را، بیابد. با کمی صرف زمان و دقت، به منبع اصلی عکس دست خواهید یافت و می‌فهمید که ماجرای اصلی عکس چیست.

‌ اگر خبری در قالب متن برایتان ارسال شده، آن را کپی کنید و به جای ارسالش به گروه دیگری، مرورگر موبایلتان را باز کنید و آن خبر را به موتورهای جست‌وجو بدهید و ببینید آیا هیچ‌کدام از سایت‌های خبری و خبرگزاری‌های «مهم و رسمی»، آن خبر را مخابره و منتشر کرده‌اند؟ به سایت‌های زرد و غیرخبری اعتماد نکنید و آنها را به‌عنوان منبع موثق نپذیرید.

‌ اگر یک خبر همراه با لینک سایت خبری رسمی برایتان آمد، به بودن آن لینک در خبر اکتفا نکنید و حتما آن لینک را در مرورگرتان باز کنید و از صحت آن مطمئن شوید،گاهی صفحه اصلی، مربوط به چیز دیگری است یا اینکه پیام کپی شده بخش ناقصی از کل خبر است.

‌ اگر از دوستی یا آشنایی خبری شنیدید که مدعی شد از یکی از شاهدان عینی شنیده یا از منبع موثقی شنیده و گفته خبر به‌صورت عمومی پخش نمی‌شود، سعی کنید به احساسات خود مسلط باشید و سریع و از روی احساسات، آن را برای دیگران تعریف و ارسال نکنید. در بیشتر موارد، احساسات انسانی ما، وقایع را از آنچه در حقیقت وجود دارد، بزرگ‌تر بیان می‌کند. اگر خبری قرار باشد به‌صورت عمومی پخش نشود، اصلا نباید آن را برای کسی بازگو و تعریف کرد!

‌ در این چند روز، عکس‌های دلخراش و متاثرکننده‌ای از جان‌باختگان و مجروحین منتشر شد. شاید اگر انتشار گسترده این عکس‌ها را به‌عهده خبرگزاری‌ها بگذاریم و افراد را برای دیدن یا ندیدن آن مختار بگذاریم، بهتر باشد. شاید در گروه‌هایمان افرادی باشند که از ناراحتی‌های روحی یا جسمی خاصی رنج می‌برند و دیدن این صحنه‌ها حال آنها را بدتر کند. اگر عکس یا فیلمی را برای آگاهی افراد گروه ارسال کردید، حتما قبل از آن در یک جمله بنویسید که این عکس یا فیلم، دارای صحنه دلخراشی است تا هرکسی تمایل نداشت آن را دانلود و مشاهده نکند.

‌ در جریان هر حادثه‌ای افرادی هستند که دنبال بهانه‌جویی برای تردیدافکندن در باورهای ملی و دینی مردم مسلمان ایران هستند. اینگونه کارها با هدف تضعیف ساختار اجتماعی ملت ایران صورت می‌پذیرد. در حال حاضر چندین سایت درخصوص پاسخگویی به شبهات ایجاد شده و فعال هستند و اطلاعات مفیدی در اختیار شما قرار می‌دهند. در دنیای بی‌حساب و کتاب اخبار فضای مجازی، هیچ وقت پرسیدن و جست‌وجو را فراموش و ترک نکنید تا قربانی جریان‌سازی‌‌ها نشوید.

‌ در این مواقع و به‌خاطر این حادثه بین افراد خانواده و فامیل بحث و گفت‌وگوی زیادی درمی‌گیرد. سعی کنید اطلاعات‌تان را از موضوعات صحیح و موثق بالا ببرید و با کمال احترام و دوستانه در بحث شرکت کنید و اطلاعات صحیحتان را در اختیار دیگران قرار دهید.

این مطلب برای روزنامه همشهری، نوشته شده است.

برای دیگران، پاسخ به شبهات، حج تمتع، خدا، روزنامه همشهری، فاجعه منا

نویسنده: سيده فاطمه مطهری - ساعت ۶:۱۵ ق.ظ روز ۱۲ مهر ۱۳۹۴ | دیدگاه (۴)

شگفتی

کتاب درباره پسربچه‌ای با رفتار و رشد و تربیتی کاملا عادی است که بصورت مادرزادی مشکلی در صورتش دارد که قیافه‌ی او را زشت و ترسناک کرده است و همین نقص باعث شده او دوستان زیادی نداشته باشد و به جای رفتن به مدرسه، مادرش در خانه به او درس بدهد ولی یکروز مادر و پدر تصمیم میگیرند از سال بعد آگوست را به مدرسه بفرستند و ماجراهای مواجه و برخورد آگوست و دوستانش در مدرسه، روایت این کتاب می‌شود.

در کل این کتاب را دوست داشتم و کتابی بود کخ من را دنبال خود کشاند و دو روزه چهارصد و پنجاه صفحه‌اش را خواندم ولی توقعم را برآورده نکرد! انتهای کتاب، احساس کردم نباید کتاب تمام شود، باید جلد دومی داشته باشد یا حداقل در نقطه‌ای که از کتاب هستم، باید وسط کتاب باشم نه آخر کتاب!
نویسنده خیلی کمتر از توقعم از آگی نوشته بود، از زندگیش روایت کمی کرده بود. دوست داشتم این چهارصد و خورده ای صفحه بیشتر از آگی میدانستم تا اینکه مطالب تکراری زندگی‌اش را از زبان آدم‌های مختلف داستان بشنوم. درواقع، انتهای رمان، برای من تازه اواسط رمان بود!و شاید بخاطر همین وقتی به صفحات پایانی کتاب رسیدم، احساس کردم نباید تمام بشود و هنوز خیلی از داستان مانده و من خواننده هنوز منتظرم.

داستان آگی، برای من نه تنها یادآور بچه های خاص و غیرمعمولی بود، بلکه من را یاد دوران راهنمایی‌ام انداخت و چند دانش اموزی که در مدرسه‌مان بودند و در هیچ گروه دوستی جایی نداشتند و بچه‌ها آنها را یا به دلیل وضع مالی خوبی که نداشتند، یا به دلیل رفتارهای ناهنجاری که داشتند، یا به دلیل سرو وضع نامرتبشان بین خود راه نمی‌دادند و آنها گوشه‌گیر شده بودند، انداخت. فکر میکنم اگر آن موقع این کتاب را خوانده بودم، بیشتر از آن زمان آنها را تحویل میگرفتم و با آنها دوست‌تر میشدم یا نه؟ و اگر یک روز معلم باشم و شاگردی داشته باشم که بخاطر روحیاتش دوستی نداشته باشد، وظیفه ام چیست؟

یه نکته ای که کتاب داشت و دوستش داشتم و از زیرکی نویسنده خوشم آمد، توصیف نکردن کامل صورت آگی در فصل اول و کشاندن مخاطب تا فصل های بعد بود و صورت آگی در فصل دوم از زبان ویا، خواهرش کاملا بیان و ترسیم شد.
من‌ی که ذهن تصویرسازی دارم، تمام مدت خواندن کتاب تا رسیدن به توصیف صورت آگی، آرام نگرفتم و ذهنم مدام بین خطوط داستان دنبال وصف نقص و چگونگی صورت آگی میگشت.

در گودریدز نمره ۳ از ۵ به این کتاب دادم.

نام: شگفتی
نویسنده: آر.جی. پالاسیو
ترجمه: پروین علی‌پور
نشر افق
قیمت در سال نود و چهار: پانزده هزار تومان

این کتاب در سال ۲۰۱۳ در فهرست پرفروش‌ترین کتاب‌های نیویورک تایمز قرار گرفت و در سال ۲۰۱۴ نامزد جایزه تگزاس بلوبونت شد. همچنین برنده جایزه کتاب سال NAIBA در سال ۲۰۱۲ و برنده جایزه کتاب سال Book Browse در همان سال شد.

آر جی پالاسیو، شگفتی، کتاب، کتاب نوجوان، کتاب‌خوانی، معرفی کتاب، نشر افق

نویسنده: سيده فاطمه مطهری - ساعت ۹:۱۹ ق.ظ روز ۰۳ مهر ۱۳۹۴ | دیدگاه (۲)