آخرین نوشته‌ها
صبح‌های شب قدر، خوابم نمیبرد. از نوجوانی اینطور بودم. یادم است دبیرستانی بودم، روز نوزده و بیست و سوم که باید مدرسه میرفتم و به جای هفت، شروع کلاس‌ها از نه بود، من همان هفت مدرسه بودم! تک و تنها. حتی یکبار پیاده رفتم تا مدرسه و وقتی رسیدم با در بسته‌اش مواجه شدم و مجبور شدم در بزنم و سرایدار بنده‌خدا را از خواب بیدار کنم تا آن کله‌ی‌سحرِ خلوت، در کوچه یک لنگه‌پا نیاستم. میرفتم می‌نشستم در کلاس و گاهی چینش صندلی‌ها را تغییر میدادم و در راهروهای خالی راه میرفتم تا کم‌کم دوستانم بیایند.
القصه؛ امشب افطار مهمان دارم و هرچه به مغز مبارک می‌گویم “اینبار را کوتاه بیا و لطفا بگیر بخواب. امروز کلی کار دارم و باید الان استراحت کنم” حرف به گوشش نمی‌رود که نمی‌رود. فکر کردن و نوشتنش گرفته! اول شروع کرد در دفتر روزانه‌نویسی یادداشت کردن؛ بعد رفت سراغ اینستا و قصه‌ای را که یکسال بیشتر است اجازه نداده‌ام بنویسد، نوشت. گفتمش “راحت شدی؟ حالا بگیر بخواب.” چند دقیقه دراز کشید و در پرونده‌های باز و نیمه‌بازش پرواز کرد. حالا آمده سراغِ اینجا و دارد شر و ور می‌گوید!
کاش بفهمد آن کارهایی که روی کاغذ یادداشت کرده و تا غروب باید جلویشان تیک بخورد، خودش و این بدنِ طفلک که به استراحت نیاز دارد، باید انجام دهند. کاش آرام بگیرد!
نوشته‌های مرتبط
ما، یعنی بچه‌های آدم، موجودات عجیبی هستیم. خیلی وقت‌ها کارهایی را منع می‌کنیم و بدِ کسانی را می‌گوییم که آن را انجام می‌دهند، که خودمان توان یا موقعیت انجام آن را نداریم. وگرنه زمان بارها بهمان ثابت کرده که شناگر ماهری هستیم و فقط آب نداشتیم!
خدایِ ما بچه آدم‌ها، لطفی کن و در چنین موقعیت‌هایی کمکمان کن تا نلغزیم، بفهمیم و درست تصمیم بگیریم. میدانی، من به خودم هیچ اطمینانی ندارم، اما به شما و کمکت امید و یقین دارم؛ ای لطیفِ قوی.
پ‌ن: موقعیتِ بالا در همه شئون زندگی‌مان اتفاق می‌افتد. از موقعیت شغلی و اجتماعی بگیر تا مالی و تحصیلی. ریز که بشویم در زندگی‌مان، خیلی ترسناک است.
نوشته‌های مرتبط
حوصله‌ی پختن چیزی برای افطار نداشتم. خوابیدم. یکربع مونده به اذان مغرب بیدار شدم. چای گذاشتم و نون پنیر آماده کردم. ولی دلم یه غذای گرم می‌خواست. گفتم چه کنم؟ یاد #سوپ_دال_عدس افتادم که سریع آماده میشه.
یک فنجون دال عدس رو شستم و با سه فنجون آب گذاشتم رو گاز. شعله رو زیاد کردم تا آب سریع جوش بیاد. یه قاشق رب، کمی پیازداغ و ادویه (نمک، زردچوبه، کاری) بهش اضافه کردم + نصف عصاره مرغ الیت. همین
ده دقیقه که پخت، با گوشت‌کوب برقی، زدمش و کمی بهش جعفری خرد شده اضافه کردم. وقتی اذان رو دادن، یه سوپ داغ و خوشمزه داشتم 😊
اگه شما هم دوست داشتید یکربعه یه سوپ خوشمزه داشته باشید، امتحانش کنید.
اگه خیلی کدبانو هستید و از یکساعت قبل سوپ رو میذارید، میتونید سیب‌زمینی و هویج نگینی بهش اضافه کنید. حتی ورمیشل سوپی.
شما سوپ دال عدس خوردید؟ ترکیباتش چی بود؟
نوشته‌های مرتبط
به این بیسکوئیت غیر از پاپاتیا بیسکوئیت گلی هم میگن. چون اکثرا شبیه گل پنج گلبرگی درستش میکنند. ولی شما میتونید هرطوری خواستید درستش کنید. حتی برای شب یلدا میشه شبیه قاچ‌های هندونه درستش کرد. البته باید حوصله به خرج بدید.
موادش خیلی راحت و سریع درست میشه ولی شکل دادنش یکمقدار وقت‌گیره. توصیه میکنم از بچه‌ها یا یک نفر دیگه برای مرحله شکل دادن به خمیر کمک بگیرید. یا مثلا کتاب صوتی‌ای پادکستی برای خودتون بذارید و گوش بدید و گل‌هاتون رو درست کنید. خب بریم سراغ توضیحات و مواد لازم
کره: نصف پیمانه یا صدو بیست و پنج گرم
پودر قند: نصف پ یا هفتاد و پنج گرم
تخم مرغ: یک عدد
وانیل: یک هشتم ق چ
آرد: حدود سه پیمانه
رنگ خوراکی. میتونید به جای رنگ از پودر کاکائو استفاده کنید و نصف خمیرتون رو با کاکائو رنگ بدید و گل‌هاتون رو کرم قهوه ای بسازید. کاملا سلیقه‌ایه. حتی زعفرون هم میتونید بزنید.
همه مواد رو بیرون از یخچال میذاریم تا به دمای محیط برسن.
پودرقند و کره رو با قاشق مخلوط می‌کنیم و بعد با همزن می‌زنیم تا کرم رنگ بشه.
وانیل و تخم مرغ رو هم اضافه می‌کنیم و با همزن می‌زنیم.
آرد الک شده رو کم‌کم اضافه می‌کنیم و با نوک انگشت مواد رو مخلوط می‌کنیم.
تا جایی آرد می‌ریزیم که خمیر نسبتا چسبناکی داشته باشیم.
خمیر رو چند قسمت می‌کنیم، به تعداد رنگ‌هایی که می‌خوایم داشته باشیم و هر قسمت رو تو یه کاسه میذاریم و رنگ خوراکی رو اضافه می‌کنیم و آروم مخلوط می‌کنیم تا خمیر کامل رنگ بگیره. اگه چسبناک بود همچنان، بهش آرد اضافه می‌کنیم.
دیگه از اینجا به بعد سلیقگی‌ه و بنا بر اینکه می‌خواین چه شکلی درست کنید، بستگی داره. با دستتون خمیر رو شکل میدید و تو سینی فر قرار میدید. حواستون باشه که بعد از پخت، خمیر پف میکنه و بزرگتر میشه، پس فاصله‌اجتماعیشون رو رعایت کنید 😅
اینو یادم رفت بگم که احتیاجی به کاغذ روغنی یا چرب کردن، نداریم.
نوشته‌های مرتبط
