![]() ![]()
دخترِ حسینم من
پنج سالم بود، شاید هم شش سال؛ خوب یادم است که سواد نداشتم و مدرسه نرفته بودم. کاش دوباره بر زبانم بیفتد «دختر حسینم من» و مدام با خود تکرارش کنم. پن: قول مشهورتر میگوید فاطمه بزرگترین دختر امام که همسر پسرعمویش حسنمثنی بود، در کربلا حضور داشت و با کاروان اسیران به شام رفت و آنجا همراه عمهاش زینب خطبه خواند و بعدها یکی از راویان کربلا بود. نویسنده: سيده فاطمه مطهری - ساعت ۲:۵۶ ب.ظ روز ۱۹ شهریور ۱۳۹۸ | دیدگاه (۰) ![]() من روضهخوانی بلد نیستم. امروز که این نوحه را گوش میدادم، گفتم بگذارمش اینجا شاید کسی شنید و معنیاش را خواند و اشکی ریخت و … یسکت العالم بأسره و نستمع صوت الحسین آنا أنظر على أصحابی من هووا مثل النجوم روحی شبه الطیر فرت بمصرع الأکبر تحوم و الـ ذبح جاسم ذبحنی و انذبح حلم الشباب من عطش قلبی أشاهد النهر یجری تراب ع النهر طاحن عیونی یم أبو الغیره انحنیت ها یـَ کافل خدر زینب تترک حسین و مشیت شقد صعب تودیع زینب أسرع و ترکض ورای و الطفل مد ایده یشرب یعتقد دم نحره مای ما أرید أشبک رقیه أدری تشبکنی و تموت ها یـَ سکنه یطول ونّج ونه الخدّر سکوت دمعه الأطفال کلمه کلمه وحده لا تروح و العلیل بعینه نظره نظره أکبر من جروح صابنی سهم المثلث و الجبد نصین صار من خرز ظهری سحبته و انطفى بعینی النهار من طحت من المطهّرعینی ظلّت ع الخیام
الشمر لمّن رفسنی التوى جسمی النحیل و اثنعش طبره طبرنی و ظلت دمای تسیل من تربع فوق صدری صحت یا عباس وین و اسمع الزهرا تنادی وا حسیناه وا حسین ظل یحز نحری اعلى کیفه یقهر بزینب یرید من نهض و الراس بیده صاحت الحق یـَ العضید ع الأرض جسمی توزع صار ملعب للخیول و انقطع من جفی خنصر ظلت تدوره البتول نادوا یا شیعه سلاما و اذکروا الشیب الخضیب نویسنده: سيده فاطمه مطهری - ساعت ۶:۴۷ ق.ظ روز ۱۱ شهریور ۱۳۹۸ | دیدگاه (۱) ![]() گاهی اوقات از عینکی بودنم خوشحال میشوم؛ از اینکه بدون عینک، “دور” را مبهم میبینم. از اینکه وسط روضه، بین گریه های مجلس، وقتی روضه خوان میخواند “ای اهل حرم میر و علمدار نیامد” سرم را که بالا میآورم بدنهای سیاه پوش و نور سبز خیمه را تار میبینم و میتوانم تجسم کنم جایی دیگرم؛ جایی به دوری و نزدیکی هزار و سیصد و هفتاد و نه سال قبل. نویسنده: سيده فاطمه مطهری - ساعت ۱۰:۱۹ ق.ظ روز ۲۸ شهریور ۱۳۹۷ | دیدگاه (۲) ![]() بعد چندشب استقرار در موکب، امشب آخرین شبی است که اینجا هستیم. فردا بعدازظهر باید با تمام خاطرات این چندروز خداحافظی کنیم و برویم. اللهم ارزقنا توفیق زیاره المعصومین فی الدنیا و شفاعتهم فی الاخره اربعین، اربعین96، اربعیننوشت، پیاده روی نجف تا کربلا، خاطرات سفر، سفر به عتبات، سفرنامه، عاشورا، عمود1041، موکب شباب امیرالمومنین نویسنده: سيده فاطمه مطهری - ساعت ۱:۰۶ ق.ظ روز ۱۸ آبان ۱۳۹۶ | دیدگاه (۰) ![]() پشت محوطهی عمومی موکب، فضای صحرا مانند بزرگی است که انتهایش کانتینر خانوادهی آواره ترکمنی که چند سال است در موکب ساکن هستند، قرار دارد. دو سه اتاقِ انتهای موکب در طول سال محل زندگی آنهاست ولی این ایام اربعین بخاطر آمدن زوار و کارهای موکب، میروند در کانتینرشان زندگی میکنند و اتاقها میشود محل زندگی ده بیست روزهی آشپزها و خدامِ موکب. امروز در موکب مهمان داشتم. فاطمه و آقا حامد و بهار آمده بودند موکب و ساعتی پیشمان ماندند و استراحت کردند. بهار و کوثر، دخترانِ سه چهار سالهی مهمانهایم را بردم پشتِ موکب تا کبوترها را ببینند و گوسفندها و شتری که برای ذبح روزهای بعد منتظر بودند. کبوترها را برایشان پرواز دادم، میدویدند و جیغ میزدند؛ با لبخندی نگاهشان میکردم ولی در دلم آشوبی بود که شادی و جیغ زدنهایِ بهار و کوثر ساخته بود؛ چرا باید در این بیابان، در این صحرای نزدیک کربلا، بنشینم نظارهگر بازی دخترکانِ سه چهار ساله؟ و دلم و ذهنم مدام تصور کنند حالِ دخترکانی در همین سن و سال را ۱۴۰۰ و اندی سال قبل در همین حوالی، عصر روز دهم محرم … لایوم کیومک یا اباعبدالله
اربعین، اربعین96، اربعیننوشت، پیاده روی نجف تا کربلا، خاطرات سفر، سفر به عتبات، سفرنامه، عاشورا، عمود1041، موکب شباب امیرالمومنین نویسنده: سيده فاطمه مطهری - ساعت ۷:۵۸ ب.ظ روز ۱۷ آبان ۱۳۹۶ | دیدگاه (۰) ![]() به چندتا از بچه های آواره ترکمن، بادکنک دادیم؛ حالا چندنفر چندنفر میان پشت در موکب و درخواست “نفاخه” میکنن 🙂 هدی و زینب و حسین امروز با شادی دستکش یکبار مصرف دست کردن و کمک کردن برای جمع کردن زباله های اطراف موکب. آوارگان عراقی، اربعین، اربعین96، اربعیننوشت، پیاده روی نجف تا کربلا، خاطرات سفر، سفر به عتبات، سفرنامه، عاشورا، عمود1041، موکب شباب امیرالمومنین نویسنده: سيده فاطمه مطهری - ساعت ۸:۲۵ ب.ظ روز ۱۶ آبان ۱۳۹۶ | دیدگاه (۰) ![]() ایام عزاداری اباعبدالله فرا رسیده است. دوستداران اهلبیت سعی میکنند در این ایام با روشهای مختلف عشق و ارادتشان به این خاندان را نشان دهند.
شرکت در عزاداریها، برپایی مراسم در خانه یا محل کار، سیاه پوشیدن و سیاهپوش کردن منازل و کوچهها، دادن نذری و… ازجمله کارهایی است که مردم برای نشان دادن محبتشان به این خاندان انجام میدهند. ولی گاهی کارهایی انجام میشود که توسط یک عزادار حسینی، نباید صورت بگیرد. یک محب و شیعه واقعی سعی میکند مسیری را طی کند که خدا و ائمه از آن راضی هستند. در این نوشته بعضی از کارهایی را که یک هیئتی و عزادار واقعی نباید انجام دهد، بررسی میکنیم.
اگر قصد برپایی تکیه یا چادری برای پخش نذری یا چای در شبهای محرم را دارید، حتما قبل از اقدام، از اهالی محل و صاحبان خانهها یا مغازهای که میخواهید خیمهتان را آنجا برپا کنید، اجازه بگیرید و رضایتشان را کسب کنید. درست است که کوچه و خیابان مکانی عمومی است اما اگر مزاحم رفتوآمد کسبه و اهالی محل شود، حقالناس است. قطعا شما نمیخواهید ثواب یک کار مستحب را با انجام کاری حرام که مزاحمت برای دیگران است، از دست بدهید. اگر بهعنوان نذری شربت یا چای میدهید، حتما کنار خیمهتان، چند سطل بزرگ آشغال نیز بگذارید تا عزاداران لیوانهای مصرفشدهشان را درون سطل بیندازند. حواستان به سطلها باشد و هروقت دیدید تا نیمه پر شده، محتویاتشان را خالی کنید. این کار باعث میشود خیابانها و کوچهها کمتر کثیف شوند و ظروف یکبار مصرف سطح شهر را آلوده و نازیبا نکنند. اگر بهعنوان نذری، غذا میدهید نیز میتوانید در فواصلی از محل پخش غذا، سطل یا حتی جعبههای خالی میوه بگذارید. اکثر مردم اگر سطل یا مکانی برای جمعآوری آشغالهایشان ببینند، سعی میکنند نظافت شهر را رعایت کنند و زبالههایشان را در محلهای تعیینشده بریزند. یادتان باشد که قرار دادن سطل یک مسئله است و خالی کردن و جلوگیری از جمع شدن زبالهها، مسئلهای دیگر. شب یازدهم محرم یا شامغریبان، عدهای از هموطنان رسم دارند به یاد غربت خانواده امام حسین(ع) شمع روشن کنند. بعضی از حسینیهها و مساجد، چند سالی است که در شب شامغریبان محلی را برای روشن کردن شمع اختصاص میدهند. این کار باعث میشود همه جای خیابان و مسجد از شمع و پارافین کثیف نشود و خادم مسجد یا مسئولین نظافت محوطه، برای تمیز کردن به سختی نیفتند. شما هم اگر اهل روشنکردن شمع هستید، حواستان به این نکته باشد. تمیز کردن محل روشن کردن شمع و جمعکردن باقیمانده شمعهای سوخته و کبریتهای آتشگرفته، بهعهده خود شماست. اینکه بهخاطر یک رسم که حتی استحبابی نیز در متون دینی برایش نیامده، زحمت رفتگران شهر یا مسئولین نظافت هیئتها زیاد شود، از عزادار اباعبدالله نباید سر بزند. اگر میتوانید، تا انتهای خاموش شدن شمع در کنارش بمانید. همه شمعها و کبریتهای مصرفی را جمع کنید و در سطل آشغال بریزید. محل اتصال پارافین شمع با زمین را نیز تمیز کنید. اگرهم میخواهید شمعی روشن کنید و نمیتوانید تا تمامشدنش صبر کنید، در جاهایی که برای این کار معین شده است و آدمهای دیگر نیز آنجا شمع روشن کردهاند، شمعتان را روشن کنید. در جایی که سیم برق یا وسیلهای وجود دارد که ممکن است آتش بگیرد، یا کنار دیوار که ممکن است سیاه و کثیف شود، شمع روشن نکنید. شمعها را روشن رها نکنید. علاوه بر مسئله تمیزی، ممکن است شمع روشن رهاشده، باعث آتش گرفتن اشیای نزدیکش یا حتی چادر یا لباس عابران پیاده شود.
اگر هیئت و مراسم برگزار میکنید، هرشب قرائت صفحهای از قرآن را جزو برنامههایتان قرار دهید. اگر قرائت جمعی باشد، مثلا بین عزاداران قرآن پخش شود و همگی با قاری، آیات را بخوانند، خیلی بهتر است. فراموش نکنید که علت اصلی قیام امامحسین(ع)، زنده نگهداشتن قرآن و دین اسلام بوده است، پس قرآن باید در مراسم عزاداری ما جایگاه ویژهای داشته باشد. بعضی از شبها، ممکن است ساعت پایان هیئت و مراسم دیرتر از نیمهشب شود. موقع خداحافظی با دوستانتان، اگر در کوچه یا جلوی منزل و منطقه مسکونی هستید، حواستان به همسایههاباشد چون قطعا عدهای از آنها خواب هستند. با صدای بلند صحبت و خداحافظی نکنید. اینکه عزاداری شما طولانی شده، نباید موجب اذیت و بدخوابی باقی مردم شود. زمان حرکت در کوچهها و خیابانها و نیز موقع پارک کردن ماشین یادتان باشد شما عزادار امامحسین علیهالسلام هستید و نباید با رفتارتان بقیه را اذیت کنید. برعکس باید در این شبها بیشتر از زمانهای دیگر مراقب حقالناس و رعایت حقوق دیگران باشید. اگر در آپارتمان زندگی میکنید، موقع رسیدن به خانه و در راهپله یا آسانسور، یاد همسایهها باشید که سروصدا موجب بیدار شدن یا اذیت آنها در نیمهشب و زمان استراحت نشود. آرام راه بروید و صحبت کنید. حتی اگر همسایههایتان در شبهای قبل سروصدا کرده یا مهمانی پرسروصدا گرفته بودند و مزاحم خواب و استراحتتان شده بودند، شما رعایت کنید. قرار نیست هرکس کار اشتباهی کرد ما نیز همان کار اشتباه را انجام دهیم. مدام بهخودتان یادآوری کنید که شما عزادار و سیاهپوش حسین علیهالسلام هستید و باید سعی کنید رفتار و حرکاتتان نیز مانند ایشان باشد. * حضرت علی(ع) در وصیتنامهشان میفرمایند: از خدا بترسید درباره همسایگانتان که رسول خدا(ص) درباره آنان سفارش کرده و پیوسته درباره آنان توصیه میفرمودند، به اندازهای که ما گمان کردیم برای همسایگان از همسایه خود ارث قرار میدهد و حرمت آنان به حدی است که سهمی در مالشان برای همسایه تعیین کرده!
اگر در ماشینتان ضبط روشن میکنید و دوست دارید در این ایام، مداحی و سینهزنی گوش دهید، سعی کنید صدای آن را خیلی بلند نکنید. صدای ضبط را به اندازه گوشدادن خودتان در ماشین زیاد کنید تا مزاحم بقیه افراد در ماشینها نشوید؛ مخصوصا شبها و در خیابانهای مسکونی و کوچهها که صدای زیاد و بلند ضبط باعث شکستن سکوت شب و بیدار شدن مردم میشود. باز هم این نکته را یادآوری میکنم که شما عزادار اباعبدالله هستید و نباید کارها و حرکاتتان باعث اذیت و آزار دیگران شود. بعضی از مجالس و هیئتها، صدای روضه و مداحیشان را خیلی بلند میکنند که باعث اذیت همسایگان میشود. اگر برگزارکننده مجلسی هستید، سعی کنید صدای بلندگوها را در حد شنیدن در داخل منزل یا محل هیئت بلند کنید. اگر هیئت شلوغی دارید و مجبورید در کوچه نیز بلندگو نصب کنید، روز قبل از شروع مراسم، با همسایهها صحبت کنید و آنها را در جریان بگذارید و حلالیت بطلبید. سعی کنید مجلستان قبل از نیمهشب تمام شود تا صدای زیاد، مزاحم خواب و استراحت همسایگان نشود؛ مخصوصا اگر نزدیک هیئت شما بیمارستان و مراکز درمانی شبانهروزی هست، حتما مراقب این موضوع باشید.
اگر شما صاحب هیئت یا مراسم عزاداری هستید، خیلی مراقب اعمال و رفتارتان باشید. مردم از شما بهعنوان برگزارکننده مجلس عزای حسینی الگوبرداری میکنند. در برخورد با عزاداران گزینشی برخورد نکنید.همه مراجعهکنندگان را محب و دوستدار اهلبیت ببینید و تفاوتی بین فقیر و غنی، کوچک و بزرگ مذهبی و غیر مذهبی و… در برخورد با عزاداران قائل نشوید و با همه، رفتار یکسانی داشته باشید. فراموش نکنید همه برای امام حسین(ع) آمدهاند و تبعیض بین مردم، باعث کدورت و رنجش اکثریت خواهد شد.
بعضی از شبها، مخصوصا شبهای نهم و دهم، هیئت و مراسم عزاداری طولانیتر از شبهای دیگر میشود و عزاداران نیز دیرتر به منزل و محل استراحتشان میرسند. این شبها حواستان به نماز صبحتان باشد. نماز خواندن واجب است. مراقب باشید بهخاطر عمل مستحب عزاداری، نمازتان قضا نشود. میتوانید چند ساعت و موبایل را کوک کنید. از دوستانتان بخواهید موقع اذان به موبایلتان زنگ بزنند. یا اگر بعد از نماز امکان خوابیدن دارید و تا اذان صبح زمان کمی مانده، بیدار بمانید و بعد از خواندن نماز بخوابید. امام حسین علیهالسلام در روز عاشورا، یکی از علل قیامشان را برپایی نماز ذکر کردند. اگر عزادار و شیعه واقعی امام هستیم، باید مراقب نمازمان باشیم. این مطلب در تاریخ سوم مهر ۹۶ در روزنامه همشهری چاپ شده است. نویسنده: سيده فاطمه مطهری - ساعت ۹:۲۸ ب.ظ روز ۰۵ مهر ۱۳۹۶ | دیدگاه (۰) ![]() |