آخرین نوشته‌ها
یه معرفی کتاب نوشتم، آماده‌ی انتشار تو اینستا.
تلویزیون روشنه و داره گزارش فوتبال دربی میده.
این دو گزاره شاید به همدیگه بیربط باشن ولی متاسفانه کاملا مرتبطن.
برای اینکه پستِ معرفی کتابم بیشتر دیده و احیانا خونده بشه، منتظرم سوت نیمه اول زده بشه تا پست رو منتشر کنم. چون آدم‌های زیادی بین دو نیمه موبایل دست می‌گیرند برای کری خوندن و دیدن! اون وسط شاید چند نفر هم به کتاب علاقه نشون بدن؛ اون هم چه کتابی! سفرنامهی فلسطین🙄
“اگر چه نوشتن کار سختی شده است، اما باید این غول را شکست داد.
غولی که نمی‌دانم کی و چگونه، آرام آرام در جانم خزید و رشد کرد؛ انگار کن غده‌ای است سرطانی که اوایل سلول کوچک و بی‌اهمیتی است ولی آرام آرام بزرگ می‌شود، ریشه می‌دواند، می‌خزد، می‌جهد، رشد می‌کند و غول می‌شود، غولی دهشتناک و بدن‌آزا.
ننوشتن برای من، شاید هم برای تویِ خواننده همان غول است، همان سرطان؛ “سرطانِ ننوشتن”
نمی‌دانم از کجا سروکله‌اش پیدا شد و خودکار و کیبورد را کُشت و نابود کرد. چطور ریشه دواند و ترسِ از نوشتن را در سلول‌سلولِ بدن جای داد. خودکار در دست می‌لغزید و رها میشد. انگشت بر کیبورد بی‌حرکت می‌ماند. فرار میکردم. از نوشتن، از هر نوشتنی فرار میکردم.
آنقدر بزرگ شد که هر نوشته‌ای توانست برایم فخر بفروشد و رشک‌انگیز شود. غولی شد بزرگ؛ غولی روح‌آزا.
دوا و درمانش نکردم و بدخیم شده است. دردش زیاد است. فراقش سخت است. گاهی کلمات تا حلق می‌آیند ولی برمی‌گردند، خاموش می‌شوند. کلمه باید آرام به دنیا بیاید، در آرامش. اندک‌باری نیز که خودشان را بیرون می‌ریزند، استفراغ‌وار می‌آیند؛ کثیف و مهوع.
شاید بروم دکتر. شاید تلاش کنم به درمانش. شاید یعنی دوست دارم. دوست دارم همانطور که آرام آرام خزید و پیچید در ذهن و توانم، آرام‌آرام بِرمانَمش. و سرریز از کلمه شوم.
کلمه، کلمه، کلمه… آه محبوبِ من
راه سختی در پیش دارم. سخت و درشت. کاش، بتوانم شکستش دهم؛ کاش”
ترکیب سفر، تصویر و تاریخ برای من ترکیب جذابیه. حالا اگه کتاب سفرنامهی مصور به یک سرزمین قدیمی و تاریخی باشه قطعا کتاب جذاب و هیجان‌انگیزی میشه.
اکثر ما از فلسطین خیلی شنیدیم، اونقدر که بعضی‌ها زده شدیم (مثل اونایی که تا اسم سرزمین مقدس رو، روی عکس این پست دیدن، دستشون رو گذاشتن رو صفحه موبایلشون و دادن بالا) ولی اطلاعات‌مون یا ناقصه یا فقط یک مفهوم کلی رو شنیدیم.
قدس و سرزمین‌های اطرافش، جدای از بحث مقاومت، بخاطر قدمت و تاریخی بودنش یکی از جذاب‌ترین و پرکشش‌ترین مکان‌های دنیاست. خودِ خودِ تاریخ که ماها فعلا ازش محرومیم.
نویسنده‌ی کتاب، یک هنرمند نقاشه که کمیک‌هاش معروفه؛ همسرش تو سازمان پزشکان بدون مرز کار میکنه و بخاطر کار همسرش در قدس و غزه، یکسال در قدس زندگی میکنند. مردِ خانواده هم تو این یکسال علاوه بر بچه‌داری و طراحی و وبلاگ‌نویسی، خاطراتش رو نقاشی میکنه و بصورت کمیک منتشر میکنه.
آقای “دولیل” اصالتا کانادایی‌ه و ساکن فرانسه؛ می‌تونیم روایت‌هاش رو به عنوان یک بی‌طرف بخونیم. کتاب اطلاعات جزئی خیلی زیادی درباره فلسطینی‌ها، اسراییلی‌ها، مناسبت‌های یهودی، شهرهای فلسطین، فرقه‌های مختلف و … به مخاطب میده و چون اطلاعات همراه کمیک و نقاشی شده و بعضی جاها هم طناز بودن نویسنده وسط میاد، کتاب حتی برای اونایی که تصویر پست رو دیدن و اسکرول کردن هم، جذابه.
البته خیلی از اطلاعات تاریخی از منظر و دیدگاه صهیونیستی بیان شده. بخاطر همین نمیشه از مطالب کتاب به عنوان منبع و برای استناد استفاده کرد.
کتاب رو نشر #اطراف منتشر کرده؛ به قیمت پنجاه و چهار هزار تومان
پ‌ن: اگه صفحه #گودریدز کتاب رو نگاه کنید، اکثر کاربرهای اسرائیلی به کتاب یک ستاره دادن، با اینکه خاطرات یک هنرمند کانادایی بی‌طرفه؛ بله، آش همین‌قدر شوره که حتی کفه‌ی سنگینِ نوشته‌های یک آدم بی‌طرف که سعی میکنه میانه‌رو باشه، مشخص میشه.
کیک‌هویج خانم رو چندساله دوست داشتم درست کنم ولی به نظرم براومدنش فقط کار فر بود و بس!
این چندسال که فر نداشتم در فراقش سوختم تا ماه پیش که بالاخره موفق شدم، درستش کنم.
🥧 مواد لازم:
هویج رنده شده دو پیمانه
آرد دو‌پیمانه
تخم‌مرغ ۴ بود
روغن نصف پیمانه
شیر نصف پیمانه
شکر یک پیمانه
گردوخردشده نصف پیمانه
دارچین یک قاشق غذاخوری
وانیل یک قاشق مربا خوری
بکین‌پودر سه قاشق مربا خوری
جوزهندی یک قاشق مربا خوری( تو دستوری که من استفاده کردم، جوز نداشت؛ ولی چون یه کیک‌هویجی که با دستور انگلیسی خورده بودم، جوز داشت، من اینجا خودم جوز رو اضافه کردم)
🍰 طرز تهیه:
آرد، ب‌پودر و دارچین رو مخلوط و سه بار الک کنید و بذارید کنار.
تخم مرغ، وانیل، شکر رو باهم مخلوط کنید، هم بزنید اونقدر که کشدار بشه.
شیر رو بهشون اضافه کنید و سی ثانیه هم بزنید.
روغن رو اضافه کنید و سی ثانیه هم بزنید.
حالا مواد آرد رو اضافه کنید و هم بزنید.
هویج و گردومون رو با یک کم آرد مخلوط میکنیم( در حدی که آردی بشن یک کوچولو) و به مواد اضافه میکنیم و آروم با لیسک یا قاشق هم میزنیم تا خوب با مواد مخلوط بشن.
👩🍳 گاز رو از بیست دقیقه قبل روشن میکنیم. بیشتر از بیست دقیقه نشه! با دمای صد و هشتاد درجه.
مواد رو چهل تا پنجاه دقیقه میذاریم تو فر
یه خلال‌دندون می‌زنید وسط کیک، اگه بهش مواد نچسبید یعنی کیک آماده است. میارید بیرون، میذارید سرد بشه و بعد هم نوش‌جان 😋
✅ نکته: کیک‌هایی که میوه دارند، ممکنه خوب داخلشون نپزه؛ میشه آب‌شون رو گرفت. مثلا هویج رو بعد رنده کردن، با دستمال خوب خشک کرد.
و بهتره در قالب‌های میان‌تهی درست بشن که از وسط هم حرارت ببینن و بهتر بپزن.
😃 من، اهل تزئین رو کیک نیستم. درواقع کیک برای مصرف عادی خودمون می‌پزم و خامه و شکلات روش به نظرم اضافه است و چاق‌کننده‌تر!