آخرین نوشته‌ها
صبح جمعه است. اسنپ گرفته‌ام از غرب تهران به قلهک.
سریع آماده شده‌ام و فراموش کردم کتابم را داخل کیفم بگذارم. موبایل هم کمتر از ده درصد شارژ دارد و باید تا برگشت نگهش دارم.
برای من که در مسیرها یا کتاب می‌خوانم یا مشغول موبایل میشوم، نبود هر دو با هم سخت است، آن هم برای مسیری نسبتاً طولانی.
نگاهم
را به خانه‌های کنار اتوبان میدوزم تا حوصله‌ام سر نرود. ناخوداگاه دنبال
پتو و فرش شسته شده بر بام‌ها هستم. تصویری نوستالژیک از اسفند. باید ب
ذهنم یاد بدهم خانه‌ها دیگر ویلایی نیست و کمتر کسی می‌تواند و “می‌خواهد”
در خانه فرش و پتو بشوید؛ نباید دنبالشان بگردد، آن هم روی خانه‌های برِ
اتوبان همت و صدر.
گلدان‌های روی بالکن‌ها نظرم را جلب می‌کنند؛
گلدان‌های رنگ و وارنگ که خیلی‌هایشان خالی است و خشک شده. با خودم می‌گویم
یادم باشد هفته آخر اسفند، سه گلدان سبز و سفید و قرمزی که “پتوسک”هایم را
درونشان کاشتم، توی ایوان بگذارم؛ ریحان و شاهی هم بکارم. شاید امسال موفق
شوم به نتیجه برسم، پارسال که نتوانستم و خراب شدند.
به رانندگی راننده
توجه میکنم و به تمیز بودن و نبودن ماشینش تا نمره‌ام، منصفانه باشد. چند
بار سبقت خطرناک می‌گیرد. بین خطوط هم حرکت نمی‌کند. اما ماشینش تمیز است و
مرتب. همان ابتدا خواهش کردم گوشی‌ام را به شارژ ماشینش بزند و محترمانه
قبول کرد؛ ولی خیلی بد رانندگی می‌کند. چهار از پنج باید بدهم.
به پل
طبیعت میرسیم. سعی میکنم تمام آدم‌های روی پل را در چند ثانیه‌ای که فرصت
دارم تا ماشین از زیر پل عبور کند، از نظر بگذرانم و نگاهشان کنم. نگاهم
روی زوج جوانی که به نرده‌های پل تکیه داده‌اند و حرف می‌زنند، قفل
می‌شود…
به طرح درس فردایم فکر میکنم. به کارهایی که قول داده‌ام
انجام بدهم ولی فرصت نکردم و بدقول شده‌ام. به همه چیز فکر میکنم تا فرار
کنم از فکر به جایی که دارم میروم؛ فکر به مصیبتی که برای دوستم افتاده و
دو روز است همراهی‌ام می‌کند؛ فکر به اینکه چه باید بگویم و چه باید بکنم
وقتی محیا را دیدم …
بگذریم. نمیدانم چرا به اینجا رسیدم. اصلا
نمی‌خواستم این پست درباره فوت مادر دوستم باشد؛ میخواستم درباره سه ربعی
بدون موبایل و کتاب بنویسم و کارهایی که کردم، ولی نشد؛ نتوانستم. ذهن که
مدام روی موضوعی باشد، ناخودآگاه و مستقیم و غیرمستقیم به همان سمت میرود،
حتی اگر نخواهی.
لطف میکنید برای مادر جوان دوستم فاتحه‌ای بخوانید و برای صبر دخترش، دعا کنید
وای بر آن روزی که چیزی، حتی عشق، عادتمان شود.
عادت، همه‌چیز را ویران می‌کند از جمله عظمت دوست داشتن را، تفکر خلاق را، عاطفه جوشان را…
عاشق کم است، سخن عاشقانه فراوان.
روزگاری است چه بد، که دیگر کلامِ عاشقانه، دلیلِ عشق نیست؛ و آوازِ عاشقانه خواندن، دلیلِ عاشق بودن
نادر ابراهیمی – یک عاشقانه آرام
من از جمله افرادی بودم که از فسنجون خوششون نمی‌اومد؛ دهن نمیزدم بهش و به نظرم یه غذای بدمزه و زشت می اومد😅
ولی چند سالیه که ازش خوشم اومده و میخورم و حتی دو سه بار هم درستش کردم و کم کم دارم عاشقش میشم😉
گردو سابیده شده رو با یک مقدار آب سرد تو قابلمه میریزم و وقتی آب جوش اومد زیرش رو کم میکنم و میذارم دو ساعت با شعله کم حرارت ببینه. آبش که کم شد، دوباره نیم استکان آب سرد میریزم روش.
🌸 آب سرد باعث میشه گردو زودتر روغن پس بده🌸
مرغ رو هم با پیاز و یک کم نمک و زردچوبه و یک کوچولو دارچین، تو قابلمه جداگانه، میذارم بپزه.
بعد دوساعت که گردو حسابی پخت و روغن داد، رب انار میریزم و یک کم شکر. بسته به میزانی که بخوام شیرین یا ملس یا ترش بشه، هم میزنم و میزان رب و شکر رو تنظیم میکنم. یک کم که باهم جوش خوردن، مرغ ها رو بهشون اضافه میکنم. چند تا آلو خورشتی هم برای کم کردن گرمی گردو داخل خورش میندازم. حدود نیم ساعت صبر میکنم تا مرغ ها خوب با مخلوط گردو و رب انار بپزن و بعد سرو میکنم😀
نمیدونم چرا فسنجون غذای سختیه تو ذهنمون، در صورتیکه خیلی آسونه فقط زمان بره پختش
خمیر رو میتونید خودتون درست کنید با روش خمیر جادویی یا خمیر آماده پیتزا یا پیراشکی بخرید.
خمیر رو دایره ای پهن میکنید و به شش قسمت مثلثی تقسیمش میکنید، قالبتون رو چرب میکنید و قطعات خمیر رو دورتادور قالب بطوریکه یه سر مثلثی بالا باشه، که بعدا روی مواد بیاد، کنار هم میذارید (اگه متوجه نشدید یه سرچ کنید تو گوگل حلقه مرغ و ریحون، عکس این مرحله رو سایتها گذاشتن)
مرغ پخته ریش ریش شده، ریحان شسته خرد شده،سیر رنده شده، فلفل دلمه ای خرد شده رو باهم قاطی میکنید و یکمقدار هم سس مایونز بهشون میزنید و نمک و فلفل. خوب هم میزنید تا سس به خورد مواد بره.
مواد رو روی خمیر میریزید و اون ضلع مثلثی رو روی مواد برمیگردونید. یکمقداری زعفرون یا زرده تخم مرغ روی خمیر میزنید و میذارید تو فر حدود بیست دقیقه نیم ساعت که نون خوب پخته شد، گریل رو روشن میکنید تا روی مواد طلایی بشه 😋
اولینبار بود این غذا رو درست میکردم و خیلی خوشم اومد از طعمش، فقط چندتا نکته رو یادداشت میکنم هم برای شما هم برای بار بعد که خودم بخوام درست کنم، حتما رعایت کنم.
♣ سیر رو رنده کنم و ریز نکنم! چون زیر دندون میاد ریز شده اش
♣ درجه بالای فر رو خاموش کنم و بذارم بیست دقیقه حرارت فقط از پایین به غذا بخوره تا خمیر زیر خوب خوب بپزه و بعد گریل رو روشن کنم
پ ن۱: میزان مواد رو چون به ذائقه خودمون درست کردم، ننوشتم. مثلا من خیلی کم مایونز زدم، یا یه حبه سیر استفاده کردم با یه سینه مرغ کامل و دو دسته ریحون، ولی تو دستور اینترنتیش میزان مواد فرق داشت.
پ ن۲: تو موادش بعضی ها پنیر پیتزا هم میریزن و با مواد مخلوط میکنن، من نریختم 😊
پ ن۳: من تو قالب کمری درست کردم که به راحتی دربیاد. اگه از قالبهای دیگه استفاده میکنید، دورش رو خوب چرب کنید تا بعد پخت، راحت خمیر از دیواره ها جدا بشه
