آخرین نوشته‌ها
اذان ظهر که داده میشد، کم‌کم کارها را جمع می‌کردیم و می‌رفتیم برای نهار و نماز. برای تجدیدوضو، دستشویی سمت غرفه‌های کودک و نوجوان خلوت بود؛ چون درش وسط راه‌پله‌ها بود و کمتر کسی از وجودش خبر داشت.
هر روز آنجا بود؛ هر روز می‌دیدمش. گاهی مشغول نظافت، گاهی نشسته بر صندلی و ناظر رفتن‌و‌آمدن آدم‌های مختلف، و گاهی مشغول غذا خوردن. همان‌جا. بر روی صندلی‌اش نزدیکِ در ورودی. آرام می‌نشست و قاشق قاشق غذایش را می‌خورد. آرام ولی با چشمانی که آرام نبود. غم بود، شرم بود، نگرانی بود، نمی‌دانم.
اگر از آن دسته آدم‌های بادغدغه و مهربان بودم، باید کنارش می‌نشستم و اگر دلش می‌خواست کمی با هم حرف می‌زدیم و از وسط حرف‌هایش می‌فهمیدم چرا ناهار را نمی‌رود بیرون محوطه بخورد؛ اما فقط نگاهش کردم و رد نگاهش و حسی که منتقل میکرد را دریافت کردم. حسی آنقدر عمیق که وادارم کرد از بین آن همه آدم‌هایی که این یازده روز دیدم و از آن همه اتفاقات مرتبط با کتابی که شاهدش بودم، از او بنویسم. از اویی که نمی‌شناسمش و شاید در ظاهر هیچ ارتباطی با کتاب نداشته باشد.
آه آدم‌ها آدم‌ها آدم‌های زندگی‌ام
چند ماه پیش، گمونم ماه مبارک بود، چند تا پروانه کوچیک تو خونه دیدم؛ پروانه‌هایی که از حبوبات یا خشکبار مونده تولید میشن. دلم براشون سوخت و پیف‌پاف نزدم. چندتاشون رو با دستم گرفتم و از پنجره آزاد کردم. ولی حالا بعد چند ماه فهمیدم که همون‌موقع نباید دلم براشون می‌سوخت و باید کناره‌های خونه و کمدها رو پیف‌پاف می‌زدم تا همون‌موقع تخم‌هایی که کرده بودن از بین بره، تا الان که خیلی زیاد شدن و دارن خونه رو فتح میکنن، مجبور نباشم با ماده‌ی قوی‌تر به جنگشون برم! “اقتل الموذی قبل ان یوذی”
به این فکر میکنم که تو دنیای انسانها هم، همین معادله پابرجاست؟ آدم‌های اذیت‌کننده و چرت‌وپرت‌گو رو باید بدون دلسوزی، حذف کرد؟
حوصله‌ی پختن چیزی برای افطار نداشتم. خوابیدم. یکربع مونده به اذان مغرب بیدار شدم. چای گذاشتم و نون پنیر آماده کردم. ولی دلم یه غذای گرم می‌خواست. گفتم چه کنم؟ یاد #سوپ_دال_عدس افتادم که سریع آماده میشه.
یک فنجون دال عدس رو شستم و با سه فنجون آب گذاشتم رو گاز. شعله رو زیاد کردم تا آب سریع جوش بیاد. یه قاشق رب، کمی پیازداغ و ادویه (نمک، زردچوبه، کاری) بهش اضافه کردم + نصف عصاره مرغ الیت. همین
ده دقیقه که پخت، با گوشت‌کوب برقی، زدمش و کمی بهش جعفری خرد شده اضافه کردم. وقتی اذان رو دادن، یه سوپ داغ و خوشمزه داشتم 😊
اگه شما هم دوست داشتید یکربعه یه سوپ خوشمزه داشته باشید، امتحانش کنید.
اگه خیلی کدبانو هستید و از یکساعت قبل سوپ رو میذارید، می‌تونید سیب‌زمینی و هویج نگینی بهش اضافه کنید. حتی ورمیشل سوپی.
شما سوپ دال عدس خوردید؟ ترکیباتش چی بود؟
من فکرمی‌کنم توی ماه رمضون خانم‌ها بیشتر از زمانهای دیگه دنبال تنوع غذایی و آموزش دستورات جدید غذایی هستن. شاید بخاطر اینکه مشکل چی بپزم توی این ماه بیشتر نمایان میشه 🙂 این غذارو از یه اکانت اینستاگرام یاد گرفتم و به نظرم جالب آمد و امشب درستش کردم. غذای راحت و آسونه و نکته منفیش فکر کنم فقط سرخ شدن باشه.
گوشت مرغ یا بوقلمون چرخ شده
تخم مرغ
پیاز
پودر سوخاری
ادویه جات
مرغ چرخ شده رو با پیاز و ادویه‌هایی که دوست دارین، مخلوط میکنید و ورز میدیدن. تخم مرغ هاتونو، به هر تعداد که لازم دارین و خورده میشه، میذارید آبپز بشه و خوب سفت بشه و کاملا زرده‌ها ببنده و بعد پوست‌شون رو جدا میکنید.
مقداری از ماده مرغ رو برمی‌دارید و کف دستتون صاف میکنید، تخم مرغ رو روی مواد میذارید و کاملا همه طرفش رو با مواد پوشش میدین تا شبیه یه توپ گرد بشه. توپ مرغی‌تون رو توی ارد سوخاری میخوابونین و غلتش میدین تا همه طرفش با آرد آغشته بشه.
روغن رو توی ماهیتابه میریزد و میذارید داغ بشه و بعد زیرش رو کم میکنید و توپک‌تون رو داخلش میذارین و همه طرفش رو سرخ میکنید.
حرارت نباید زیاد باشه تا مرغ‌ها خوب بپزه. وقتی همه طرف خوب سرخ و طلایی شد، درمیارینشون و با چاقو تیز برش میدیدن و اسلایس اسلایس‌شون میکنید تا تخم‌مرغ‌ها نمایان بشن و توی ظرف میشینید.
نوش جان
پ.ن: اسم غذا رو نمی‌دونم، خودم این اسمو براش گذاشتم.
طبیعت و زندگی نشان داده است که ماهیت زندگی موجودات بر اساس زوج بودن است و در خلقت هر موجود، موجودی مشابه او خلق شده است. انسان نیز در دو جنس زن و مرد آفریده شده که علاوه بر مشابهت‌هایی که این دو جنس باهم دارند، تفات‌هایی نیز دارند که همین تفاوت‌ها باعث جذب آنها به یکدیگر و دوست داشتن هم و مکمل قرار گرفتن برای یکدیگر می‌شود.
اکثر انسان ها در زندگیشان، احساس عشق را درک کرده‌اند. تجربه عشق، ارتباطی به فرهنگ و جامعه، جنسیت، سن و سال و حتی مذهب ندارد و انسانها با خصوصیات متفاوت در طی سال ها و قرون مختلف عشق را تجربه کرده‌اند. مسئله‌ای که این مقاله می‌خواهد به آن بپردازد تفاوت بین عاشق شدن مردان و زنان است و اینکه چه علتی باعث این تفاوت و اختلاف می شود. (بیشتر…)
خدا سند زده دل را به نام مادرها
فتاده لیلی لیلا به دام مادرها
بهشت و عرش برین زیر پای مادرهاست
چگونه شرح دهم از مقام مادرها
برابری بکند با طعام های بهشت
طعام سوخته یا اینکه خام مادرها
به ام فاطمه”س” سوگند میخورم امشب
که تا همیشه بمانم غلام مادرها
فدای ام ابیها تمام باباها
فدای مادر زهرا”س” تمام مادرها
اگر اجازه دهد خاک پاش را بوسم
اگر اجازه دهد ازدحام مادرها
تویی که ظلمت شب را همیشه مهتابی
خدیجه”س” هستی و مادربزرگ اربابی
نماز صبح رو که خوندم، خوابم نمیبرد دیگه. رفتم سراغ کتاب‌هام. چشمم افتاد به “خاله بازی” آذر پارسال خریده بودم‌ش و هنوز نخونده مونده بود. برداشتمش و روی تخت دراز کشیدم و شروع کردم به خوندن. یکی دو پاراگراف که خوندم جمله‌ها برام آشنا دراومدن. ورق زدم و از صفحه‌ی بعد چندخط خوندم. آشنا بودن، یادم افتاد که یکبار شروع کردم به خوندش ولی نصفه موند. دنبال نشونه کتاب گشتم تا ببینم تا کجا خندم ولی نشونه نذاشته بودم. شروع کردم به ورق زدن و از هر چندصفحه، یک خط میخوندم تا هم کلیت داستان یادم بیاد هم جایی که خوندم رو پیدا کنم. رسیدم به صفحه آخر کتاب و دیدم خط خودم با مداد توی صفحه آخر داره بهم چشمک میزنه! گیج شدم. نوشته بودم این کتاب را در تاریخ ۴دی ۹۲ خواندم. عادت دارم وقتی کتابی میخوانم و تمام می‌شود صفحه‌ی آخر تاریخ بزنم و نظرم را درباره کتاب در چند خط بنویسم.این کتاب هم خوانده بودم و نوشته بودم! چند لحظه چشم‌هایم را بستم و فکر کردم؛ باز هم درست یادم نمی‌آمد کی این کتاب را تمام کردم و آخر قصه‌اش چه شد؟ حمیرا و مسعود و ناهید.یادم بود حمیرا دوست ناهید بود و مسعود شوهرش و آخر حمیرا هووی ناهید شد؟ هرچه فکر کردم یادم نیامد.
تعجب کردم از حافظه‌ام! یعنی انقدر داغان؟ دوباره دست‌خطم را خواندم. نوشته بودم “نمره‌ی خوش آمدن من از این کتاب ۱۴ است” پس شاید حق دارم که فراموش کرده باشم کتاب را خوانده‌ام! درست است حق با من است. کتاب و داستان‌ش را اگر دوست داشته باشی، هیچ‌وقت حتی موضوع و شخصیت‌هایش را فراموش نمیکنی و تا چند روز با داستان و شخصیت‌ها زندگی میکنی، چه برسد به اینکه فراموش کنی کتاب را خوانده‌ای!
خاله‌بازی را می‌گذارم جز کتاب‌های دوست‌نداشتنی
پ.ن: این پست در سی اردیبهشت نوشته شده و امروز منتشر شد
فَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ
پس بر آنچه می‌گویند شکیبایى ورز و سپاسگزارانه پروردگارت را پیش از طلوع خورشید و پیش از غروب آن تسبیح گوى
اسوره مبارکه ق آیه ۳۹
رنگهای مختلف از ژله رو با یک لیوان آب گرم و نصف لیوان آب سرد مخلوط می‌کنیم و تو ظرفای مستطیل مانند می‌ریزیم و هرکدوم رو جدا جدا می‌ذاریم تو یخچال تا ببنده. وقتی خوب سفت شدن از یخچال خارج می‌کنیم و با چاقویی ک یکمقدار خیسه برش می‌زنیم و مکعب مکعب در می‌اریم. دو بسته ژله الورا رو با دو لیوان ابجوش قاطی میکنید. بستنی وانیلی رو از بیست دقیقه، نیم ساعت قبل بیرون میذارید، وقتی اب شد و ب دمای محیط رسید اضافه‌اش می‌کنیم ب الوورا.
ژله‌های مکعبی رو توی قالب مورد نظر می‌ریزیم و خیلی اروم مخلوط الوورا و بستنی رو بهش اضافه می‌کنیم و می‌ذاریم تو یخچال.
