آخرین نوشته‌ها
پای نامه صد و چهل امضا بود.
نوشته بود:” بشتاب، ما چشم به راه تو هستیم“
نوشته بود:” برای امدنت آماده ایم و دیگر با والیان شهر نماز نمی خوانیم”
نوشته بود:” میوه ها رسیده و باغ ها سبز شده؛ منتظرت هستیم”
نامه در دستهایش، وسط بیابان روبروی سپاهی که راهش را بسته بودند ایستاد.
کسی را کشته ام که خونش را بخواهید؟ مالی را برده ام؟ کسی را زخمی کرده ام؟
بی دلیل هلهله کردند.
گفت:” مردم کوفه مرا دعوت کرده اند. این نامه ها”
صداهای بی معنی و نامفهوم در آوردند تا صدایش نرسد.
“شیث بن ربعی !! حجار بن ابجر !! قیس بن اشعث!! “
اسم ها همان اسم های پای نامه بود.
هر چند زمان حیاتش نبودیم ولی پیرو راهش بودیم و هستیم و ان شالله خواهیم بود.
همه بدانند که ما بیداریم و نمی گذاریم به اسم امام و راهش، هر عملی انجام دهند، حتی خلاف راهش!!!
دم از بازگشت به مواضع اصلی امام میزنند، آن وقت کسانیکه خود را پیروشان میدانند، عکس امام را پاره می کنند و توهین به او و جانشین برحقش.
خودشان خسته نشدند از این همه تناقض ؟!
بدانید ما بیداریم و با جسم و جان و قلم هایمان در برابر این مواضع و سخن ها ایستاده ایم.
وعده وبلاگ نویسان ارادتمند به رهبر کبیر انقلاب در اعتراض به این بی احترامی، روز سه شنبه ۲۴ آذرماه از ساعت ۱۵ الی ۱۷ در سالن سید الشهداعلیه السلام میدان هفت تیر تهران
بارانهای سیل آسای منطقه جنوب بسیار معروف است و بخاطر رسی بودن خاک آنجا، آب در زمین فرو نمی‌رود و سیل راه می‌افتد و راه رفتن روی گلهای رسی بسیار سخت می‌شود.
شب عملیات بود.
عملیات بدر تازه تمام شده بود و قرار بود یک عملیات تکمیلی در منطقه جفیر انجام شود.
بی‌سیم چی بودم.
عصر آن روز جدول رمز بی‌سیم چی‌ها را دادند و ما در گوشه‌ای خلوت و به دور از نظر دیگران در حال حفظ آن بودیم تا در تاریکی شب بتوانیم در تماس باشیم.
همه چیز برای عملیات آماده بود ولی از آنجا که مشیت الهی بر عدم انجام این عملیات بود از نزدیکی‌های غروب آفتاب بارانهای معروف جنوب باریدن گرفت.
به حدی که قدم از قدم برداشته نمیشد. اکثر خاکریز‌ها از بین رفته بود. نیرو‌ها که به زحمت شب را به صبح رسانده بودند، بعد از روشن شدن هوا با کامیون‌ها به اندیمشک باز گشنتد.
وقتی نیرو‌ها و تجهیزات آنها در کامیون‌ها قرار گرفت از کامیون آب می‌چکید؛ گویا ماشین ماسه شسته حمل می‌کند.
بدون شک این امر یک امداد الهی بود و گرنه معلوم نبود چه حادثه‌ای رخ میداد.
نبودن وسائل هوا‌شناسی، نمونه‌ای از کمبود امکانات در زمان جنگ بود که بتواند جبهه‌ها را یاری رساند.
پ ن: راوی داستان، با اجازه خاطره تان را کمی ویرایش کردم.
دو تا نکته را من در این خاطره متوجه نشدم؛ جدول رمز بی سیم چی بوده؟
و اینکه، چرا گفتید این یک امداد غیبی بود و معلوم نبود چه حادثه ای رخ میدهد؟
همه می‌میریم.
من – تو – او
یادم باشد قیامتی هست.
یادم باشد سوال و جوابی هست.
یادم باشد باید جوابگو باشم.
یادم باشد کوچک‌ترین کاری که میکنم، محاسبه می‌شود.
یادم باشد، آن موقع فقط من هستم و خدا و نامهٔ اعمالم
یادم باشد؛ یادمان باشد
من – تو – او
مسلمان، کافر، بسیجی، سبز، منافق، حزب اللهی، ولایی، لیبرال، جمهوری خواه، آزادی خواه، پیرو خط امام، فاشیست، جیره خوار
همه…. یادمان باشد