آخرین نوشته‌ها
صبح‌های شب قدر، خوابم نمیبرد. از نوجوانی اینطور بودم. یادم است دبیرستانی بودم، روز نوزده و بیست و سوم که باید مدرسه میرفتم و به جای هفت، شروع کلاسها از نه بود، من همان هفت مدرسه بودم! تک و تنها. حتی یکبار پیاده رفتم تا مدرسه و وقتی رسیدم با در بسته‌اش مواجه شدم و مجبور شدم در بزنم و سرایدار بنده‌خدا را از خواب بیدار کنم تا آن کله‌ی‌سحرِ خلوت، در کوچه یک لنگه‌پا نیاستم. میرفتم می‌نشستم در کلاس و گاهی چینش صندلی‌ها را تغییر میدادم و در راهروهای خالی راه میرفتم تا کم‌کم دوستانم بیایند.
القصه؛ امشب افطار مهمان دارم و هرچه به مغز مبارک می‌گویم “اینبار را کوتاه بیا و لطفا بگیر بخواب. امروز کلی کار دارم و باید الان استراحت کنم” حرف به گوشش نمی‌رود که نمی‌رود. فکر کردن و نوشتنش گرفته! اول شروع کرد در دفتر روزانه‌نویسی یادداشت کردن؛ بعد رفت سراغ اینستا و قصه‌ای را که یکسال بیشتر است اجازه نداده‌ام بنویسد، نوشت. گفتمش “راحت شدی؟ حالا بگیر بخواب.” چند دقیقه دراز کشید و در پرونده‌های باز و نیمه‌بازش پرواز کرد. حالا آمده سراغِ اینجا و دارد شر و ور می‌گوید!
کاش بفهمد آن کارهایی که روی کاغذ یادداشت کرده و تا غروب باید جلویشان تیک بخورد، خودش و این بدنِ طفلک که به استراحت نیاز دارد، باید انجام دهند. کاش آرام بگیرد!
ما، یعنی بچه‌های آدم، موجودات عجیبی هستیم. خیلی وقت‌ها کارهایی را منع می‌کنیم و بدِ کسانی را می‌گوییم که آن را انجام می‌دهند، که خودمان توان یا موقعیت انجام آن را نداریم. وگرنه زمان بارها بهمان ثابت کرده که شناگر ماهری هستیم و فقط آب نداشتیم!
خدایِ ما بچه آدم‌ها، لطفی کن و در چنین موقعیت‌هایی کمکمان کن تا نلغزیم، بفهمیم و درست تصمیم بگیریم. میدانی، من به خودم هیچ اطمینانی ندارم، اما به شما و کمکت امید و یقین دارم؛ ای لطیفِ قوی.
پ‌ن: موقعیتِ بالا در همه شئون زندگی‌مان اتفاق می‌افتد. از موقعیت شغلی و اجتماعی بگیر تا مالی و تحصیلی. ریز که بشویم در زندگی‌مان، خیلی ترسناک است.
حوصله‌ی پختن چیزی برای افطار نداشتم. خوابیدم. یکربع مونده به اذان مغرب بیدار شدم. چای گذاشتم و نون پنیر آماده کردم. ولی دلم یه غذای گرم می‌خواست. گفتم چه کنم؟ یاد #سوپ_دال_عدس افتادم که سریع آماده میشه.
یک فنجون دال عدس رو شستم و با سه فنجون آب گذاشتم رو گاز. شعله رو زیاد کردم تا آب سریع جوش بیاد. یه قاشق رب، کمی پیازداغ و ادویه (نمک، زردچوبه، کاری) بهش اضافه کردم + نصف عصاره مرغ الیت. همین
ده دقیقه که پخت، با گوشت‌کوب برقی، زدمش و کمی بهش جعفری خرد شده اضافه کردم. وقتی اذان رو دادن، یه سوپ داغ و خوشمزه داشتم 😊
اگه شما هم دوست داشتید یکربعه یه سوپ خوشمزه داشته باشید، امتحانش کنید.
اگه خیلی کدبانو هستید و از یکساعت قبل سوپ رو میذارید، می‌تونید سیب‌زمینی و هویج نگینی بهش اضافه کنید. حتی ورمیشل سوپی.
شما سوپ دال عدس خوردید؟ ترکیباتش چی بود؟
روز تولد هر کس شاید قشنگترین روز زندگیش باشه .
روز نو شدن
روز خداحافظی با سال گذشته
و سلام به سال پیش رو
و حالا امروز تولد نسیم حیات است .
تولدی که مصادف شده با یک میلاد بزرگ
گر دست دهد خاک کف پای نگارم …
مادرم روزت مبارک
جهان همان که بود خواهد شد
و ما همان که باید باشیم
موسی و فرعون
یکی موسی خواهد شد
یکی فرعون
از ما و آن ها
یکی شهید خواهد شد و
یکی قابیل!
تو زنده می مانی اسماعیل !
بازی دارد به نیمه نهایی نزدیک می شود
اما بازی تمام نخواهد شد
فیفا و نازی ها
شورای امنیت و کاخ سفید در یک سو
و بچه های زخمی غزه در آن سو
بازی دارد به نیمه نهایی می رسد
یازده گرگ با لباس و با چکمه
در الخلیل دنبال یوسف زخمی می گردند
رایس توپ را می کارد درست بر نقطه پنالتی
خمپاره را می کارد درست در سه متری دروازه
دروازه رفح
دروازه قدیمی غزه
و طور سینا!
همه چیز قاطی شده ست با هم و
بازی ادامه دارد
النگوی دیوید بکام و ضجه های هدی *
لبخند مارادونا و گریه های خدا
فیگو پاس می دهد به زیدان
دکو شوت می زند به دروازه ایران
و ضربه های سر دایی
دیگر افاقه نمی کند
شیمون پرز نشسته است بر کرسی تمام مربی ها
و می چیند مهره ها را
تمام توپ ها
در غزه فرود می آیند
می خواهند تو را شهید کنند اسماعیل !
درست در بین دو نیمه فینال
بوش کارت قرمز می دهد به زمین
کارت قرمز می دهد به طور و موسی
رایس کارت قرمز می دهد به کولینا
کارت زرد می دهد به کوفی عنان
شاید البرادعی به زمین آمد!
شاید کرزای تعویض شد!
شورای امنیت دوباره در آفساید است!
اسکولاری پاس می دهد به سپ بلاتر
مارادونا به پله
پله به کلوزه
فردوسی پور از بهشت گزارش می کند و
تمام ستاره ها جمع اند
نبرد هیتلر و موسولینی
داور بوش و خط نگهدار رایس و بلر
توپ جمع کن زلمای نمرودزاد!
داور تمام ساکنان فلسطین را ییرون کرد!
داور به هدی کارت زرد داد
شیمون پرز به بوش پرتقال خونی داد
با هر شوت
وزیری از حماس دستگیر شد!
دروازه خودشان کوچک تر از توپ و
دروازه حریف ، تمام زمین
هواپیماهای جنگی
فرود می آیند بر زمین چمن
یازده گرگ ، آهویی را دنبال می کنند و تماشاگران هورا می کشند
یازده گرگ با دهان خونی
یک سرباز اسرائیلی با یازده ستاره شکسته بر شانه گم می شود و
شهری در آتش می سوزد!
ابراهیم را با چاقو می زنند و
تو را می خواهند شهید کنند اسماعیل !
بازی به نیمه نهایی رسیده است
و بسته پیشنهادی شیطان ها برای خدا
حاوی بمب است!
آقای گل با چکمه
با مسلسل سنگین
بر سکو می ایستد و
بازی تمام می شود
خدا ولی تمام نخواهد شد !
دوباره فرعون ، فرعون است وموسی موسی
تنها از ما و آن ها
یکی شهید خواهد شد و
یکی قابیل
بازی تمام می شود
و نام ها عوض خواهد شد
به جای رایس
تخم مرغ گندیده
به جای بوش
گوجه فرنگی له شده!
اما تو همچنان اسماعیل خواهی ماند!
نشسته ام کنار زمین
نه چمنی
نه دروازه ای
نه قانونی
نه داوری
و منتظرم که چه وقت خدا
به بسته های پیشنهادی
جواب خواهد داد!
* هدی : دخترک فلسطینی که چند روز پیش صهیونیست ها پدرش را جلوی چشمش در ساحل دریا شهید کردند.
شعر از: علیرضا قزوه
امام صادق ( علیه السلام )
لولا الشهاده لا ندرست الدین
اگر شهادت نبود ، دین از هم پاشیده میشد .
هفتاد و دو پروانه عاشق بر فراز قتلگاه سرچشمه سوختند تا چراغ انقلاب خاموش نشود .
در هفتم تیر بار دیگر عاشورا تکرار شد و قتلگاه سرچشمه به بزرگی داغ کربلا قد کشید .
کجایند مقتل نویسان که مقتل بنویسند
مردی که مظلوم زیست و مظلوم مرد .
آه ! از داغ تابستان شصت که هنوز دلها را می سوزاند
…………………………………………………………………………………
پاییز _ اواسط آبان _ حیاط مدرسه _ قتلگاه
بارونهای پاییزی چند وقتی است بیشتر شده و دوباره دریاچه فصلی مدرسه (۱)
تشکیل شده .
به خاطر گودی وسط دریاچه و نبودن یک چاه برای خروج آب
همه آبها وسط دریاچه جمع شده و به قول بچه ها میشه توش ماهی گیری کرد .
شرف المکان بلمکین
………………………………………
زمستان _ اوایل بهمن _ حیاط مدرسه _ قتلگاه
دیشب هوا خیلی سرد بود . صبح وقتی رفتم مدرسه دیدم زمین اسکی روی یخ
مدرسه (۲) به راه افتاده و بچه ها مشغول لیز دادن همدیگه روی آن هستند .
سرمای هوا آبهای جمع شده توی دریاچه را تبدیل به یخ کرده و بازی زنگ تفریح ما به راهه
آخ … وسط زمین اسکی چون خیلی گود است کامل یخ نبسته بود . بر اثر فشار شکست و
پای یکی از بچه ها تا مچ رفت تو آب یخ ( امکانات نداریم آخه !!!؟؟؟)
شرف المکان بلمکین
…………………………………….
بهار ۱_ اواخر فروردین _ حیاط مدرسه _ قتلگاه
کاش به خانواده هامون می گفتیم برای سیزده بدر می امدیم اینجا می نشستیم .
انقدر گوشه و کنار قتلگاه و از لای اسفالت!!! گیاه خود رو در آمده که ادم می مونه
خوب بلاخره زمینی که ۶ ماه اب بخوره و ۶ ماه هم آفتاب به این حاصلخیزی هم باید بشه !!!
بچه ها جانمازهایشان را میارند تو حیاط و میرن توی قتلگاه نماز می خونند
سه تا پله حیاط اصلی مدرسه را از قتلگاه جدا میکنه .
روی این پله ها کفش بچه هایی وجود داره که یادشون نرفته
کجا دارند درس میخونند و پا روی چه زمینی میگذارند !!! قتلگاه
شرف المکان بلمکین
………………………………………
بهار ۲ _ اواسط خرداد _ حیاط مدرسه _ قتلگاه
امتحانهای ترم دوم شروع شده .
بچه های بین نرده و پارچه های سبز رنگ و رو رفته و لکه داری
که دور تا دور حیاط را پوشانده اند دارند درس میخونند
میرم سمت قتلگاه . دیگه بچه ها نمی تونند صبح ها دعای عهدشان را تو قتلگاه بخونند
آخه این روزها قتلگاه میشه خوابگاه سرباز هایی که برای آماده کردن قتلگاه
و حیاط مدرسه اومدند . قتلگاه باید لباس بپوشه و برای مراسم هفت تیر آماده بشه
و قتلگاه مثل یک بچه کوچک و ارام بدون هیچ اعتراضی لباسهایش را می پوشد
آه قتلگاه …
شرف المکان بلمکین
……………………………………….
بهار ۳ _ اواخر خرداد _ ؟ _ مکان نا آشنا
امتحانها تموم شد . از سر جلسه میام بیرون .چادرم را سرم میکنم
از پله ها میام پایین .کفشم را می پوشم (۳)
میام توی …؟ اینجا کجاست ؟ اصلا هیچ شباهتی به حیاط مدرسه نداره .
اون همه درخت دورتا دور حیاط ؟ اتاق بسیج ؟دارالقران؟ مهد کودک ؟ پس اینا کجاند؟
دور تا دور پارچه های سبز روشون پر پارچه نوشته
دوباره کفش هایم را درمیارم چون این چند روز حیاط مدرسه ؟؟؟ هم کامل فرش شده است
فرش که هیچی سقف دارهم شده
قتلگاه یک هفته از تابش آفتاب داغ و تابستونی محروم !!! شده
نمی تونم برم سمت قتلگاه . از دور تماشایش میکنم
آخه انقدر مرد !!! آنجا جمع شده که …
؟
………………………………………..
تابستان _ اوایل تیر _ قتلگاه سرچشمه
مراسمات شروع شده . و مسئولین میان و میرن .
به خاطر امنیت عبور و مرور مسئولین یک کوچولو دیوار کناری قتلگاه را برداشتند !!!
نور افکن های بزرگ … دوربین های صدا و سیما … گلدانهای بزرگ توی قتلگاه
هفتاد و دو فانوس … پوسترهای بزرگ پارچه ای و برزنتی و …
مظلوم زیستند و مظلوم مردند و مظلوم …
……………………………………………………………………………………
چهار سال تحصیلی من این طور گذشت .
و این قصه هرسال تکرار میشد و تکرار میشود …
از قتلگاه عزیزم هرچه بگویم کم گفتم .
کاش قتلگاه زبان داشت کاش …
وقتی دوست صمیمی ام که قرار بود با هم بریم کربلا تنهایی رفت کربلا
همان روزی که بچه ها با تعجب من را نگاه میکردند و می گفتند مگه تو هم اینطوری گریه میکنی
هیچ کس نتوانست آرومم کنه . حتی سر کلاس هم نتونستم اروم باشم از شدت گریه
بدون اجازه گرفتن از معلم آمدم بیرون ….
تنها قتلگاه بود که من را آروم کرد
نشستم یه گوشه قتلگاه و تکیه دادم به دیوارش و زار زدم
ولی خیلی زود اروم شدم و … انگار…
قتلگاه دلم برات تنگ شده
ولی ان چیزی که من در مراسمات هفت تیر از تلویزیون میبینم با قتلگاه من فرق داره
با قتلگاهی که من ۱۱ ماه میبینمش فرق داره
قتلگاه من فرش نداره . سقف نداره . عکس نداره
دیواراش سیمانه . زمینش آسفالته .
اصلا خودش است و خودش
هیچ زرق و برق دنیایی نداره
ولی توی این چند روز همه چیز عوض میشه .
شما ان چیزی که تلویزیون نشان میده باور نکنید .
قتلگاه قشنگ تر از این حرف هاست
……………………………………………………………………………
- قتلگاه
- قتلگاه
- تمام کلاسها و راهروهای مدرسه ما فرش شده بود
وهمه کفشهایشان را در حیاط در می آوردند و وارد ساختمان می شدند .