آخرین نوشته‌ها
اذان ظهر که داده میشد، کم‌کم کارها را جمع می‌کردیم و می‌رفتیم برای نهار و نماز. برای تجدیدوضو، دستشویی سمت غرفه‌های کودک و نوجوان خلوت بود؛ چون درش وسط راه‌پله‌ها بود و کمتر کسی از وجودش خبر داشت.
هر روز آنجا بود؛ هر روز می‌دیدمش. گاهی مشغول نظافت، گاهی نشسته بر صندلی و ناظر رفتن‌و‌آمدن آدم‌های مختلف، و گاهی مشغول غذا خوردن. همان‌جا. بر روی صندلی‌اش نزدیکِ در ورودی. آرام می‌نشست و قاشق قاشق غذایش را می‌خورد. آرام ولی با چشمانی که آرام نبود. غم بود، شرم بود، نگرانی بود، نمی‌دانم.
اگر از آن دسته آدم‌های بادغدغه و مهربان بودم، باید کنارش می‌نشستم و اگر دلش می‌خواست کمی با هم حرف می‌زدیم و از وسط حرف‌هایش می‌فهمیدم چرا ناهار را نمی‌رود بیرون محوطه بخورد؛ اما فقط نگاهش کردم و رد نگاهش و حسی که منتقل میکرد را دریافت کردم. حسی آنقدر عمیق که وادارم کرد از بین آن همه آدم‌هایی که این یازده روز دیدم و از آن همه اتفاقات مرتبط با کتابی که شاهدش بودم، از او بنویسم. از اویی که نمی‌شناسمش و شاید در ظاهر هیچ ارتباطی با کتاب نداشته باشد.
آه آدم‌ها آدم‌ها آدم‌های زندگی‌ام
نوشته‌های مرتبط
چند ماه پیش، گمونم ماه مبارک بود، چند تا پروانه کوچیک تو خونه دیدم؛ پروانه‌هایی که از حبوبات یا خشکبار مونده تولید میشن. دلم براشون سوخت و پیف‌پاف نزدم. چندتاشون رو با دستم گرفتم و از پنجره آزاد کردم. ولی حالا بعد چند ماه فهمیدم که همون‌موقع نباید دلم براشون می‌سوخت و باید کناره‌های خونه و کمدها رو پیف‌پاف می‌زدم تا همون‌موقع تخم‌هایی که کرده بودن از بین بره، تا الان که خیلی زیاد شدن و دارن خونه رو فتح میکنن، مجبور نباشم با ماده‌ی قوی‌تر به جنگشون برم! “اقتل الموذی قبل ان یوذی”
به این فکر میکنم که تو دنیای انسانها هم، همین معادله پابرجاست؟ آدم‌های اذیت‌کننده و چرت‌وپرت‌گو رو باید بدون دلسوزی، حذف کرد؟
نوشته‌های مرتبط
حوصله‌ی پختن چیزی برای افطار نداشتم. خوابیدم. یکربع مونده به اذان مغرب بیدار شدم. چای گذاشتم و نون پنیر آماده کردم. ولی دلم یه غذای گرم می‌خواست. گفتم چه کنم؟ یاد #سوپ_دال_عدس افتادم که سریع آماده میشه.
یک فنجون دال عدس رو شستم و با سه فنجون آب گذاشتم رو گاز. شعله رو زیاد کردم تا آب سریع جوش بیاد. یه قاشق رب، کمی پیازداغ و ادویه (نمک، زردچوبه، کاری) بهش اضافه کردم + نصف عصاره مرغ الیت. همین
ده دقیقه که پخت، با گوشت‌کوب برقی، زدمش و کمی بهش جعفری خرد شده اضافه کردم. وقتی اذان رو دادن، یه سوپ داغ و خوشمزه داشتم 😊
اگه شما هم دوست داشتید یکربعه یه سوپ خوشمزه داشته باشید، امتحانش کنید.
اگه خیلی کدبانو هستید و از یکساعت قبل سوپ رو میذارید، می‌تونید سیب‌زمینی و هویج نگینی بهش اضافه کنید. حتی ورمیشل سوپی.
شما سوپ دال عدس خوردید؟ ترکیباتش چی بود؟
نوشته‌های مرتبط
لحظه‌ی شروع و آغاز هرکاری، شاید مهم‌ترین و اصلی‌ترین ارکان آن مسأله باشد و همیشه سعی می‌شود بهترین برنامه‌ریزی‌ها را برای شروع کارها و پروژه‌ها داشته باشند. مثل افتتاحیه‌ی جشنواره‌ها و نمایشگاه‌ها
چند هفته‌ایست به فکر نوشتن اولین پست این وبلاگ هستم، پستی که اعلام کننده‌ی شروع به‌کار این وبلاگ و ادامه‌ی نوشتن‌های من در اینجا باشد؛ اما چیز خاصی که راضی‌ام کند برای نوشتن، به ذهنم نمی‌آمد؛ تا الان.
در صحن آزادی حرم “آقا امام رضا” علیه السلام نشسته‌ام. تمام صحن تزئین شده است و مشهد منتظر میلاد است.
شب جمعه است و زیارتی امام حسین علیه السلام
به نظرم رسید، این زمان و موقعیت بهترین است برای نوشتن اولین پست “وادی”؛ اینجا، در جوار امام رئوف
می‌نویسم و شب میلادشان ان‌شالله وبلاگ را آغاز میکنم.
امیدوارم آینده‌ی این وبلاگ و نویسنده‌اش ختم به‌خیر گردد.
باشد که رستگار شویم.
صلی‌الله‌علیک‌یا‌ابا‌عبدالله‌الحسین
نوشته‌های مرتبط
خیلی هم عالی!!
به سلامتی ان شاأ الله
متشکر
مبارکه
ان شاء الله چرخش برات بچرخه:دی
منتظر پست‌های بعدی وادی هستیم…
ممنون محدثه جان
مبارک باشه 🙂
وبلاگ خوبی داری، به وبلاگ منم سر بزن :دی
ممنون آرام جان
حتماً 🙂
در جوار حضرتش دعا گو بودم
مبارک باشه این میلاد واین سایت جدید
کاتب باشی
ممنون
عید شما هم مبارک باشد
#شام 🙂
🙂
یا الله.
ان شاءلله این شروع ِ زیبا، روند ِ خوبی رو هم در پی داشته باشه.
تبریک من رو هم پذیرا باش راحیل جان
ممنون نجمه جان
من دیگه راحیل نیستم‌ها
مبارکه فاطمه جان. بالاخره از آب و گل دراومد. حالا دیگه مونده کار سختش؛ نوشتن 🙂
ممنون کوثر جان
بله. دعا کنید براش
ان شاء الله در وادی ِ حیرت قلم بزنید/حیرت ِ سبز؛ نه حیرت ِ سیاه که حیرت ِ سبز از دانستن می‌آید و حیرت ِ سیاه از ندانستن
ممنون
ان‌شالله
البته دقیقاً نفهمیدم منظور جمله‌تان را
سلام
یه عالمه تبریک
هم میلاد آسمان هشتم
هم افتتاح وادی
انشاالله به برکت حضرت شمس الشموش وادی برات پر از بهترین ها باشه
سلام راضیه جان
ممنون عید تو هم مبارک
بابت تبریک هم ممنون
البته اولین نظر “وادی” به اسم خودت ثبت شده 😉
به به .. پس وادی وادی که می گفتی این بود:)
زیارتتم قبول
رستگار باشی
بله همین بود 🙂
ممنون زهرا جان
سلام سید!
بابا وادی
بابا پولدار
بابا آی آر
بابا مطهری:دی
بابا عیدت مباررکککککککککککک
بابا سایتت مبارکککککککککککک
ممنونم ساقی جان 🙂
ان شاالله شروع خوبی برای یک کار موثر باشد.
موفق باشید
ان‌شالله
ممنون
قدم نو رسیده مبارک!
متشکر
مبارکه … ان شالله بتونی از این طریق گامی در جهت اشاعه فرهنگ رضوی و علوی برداری …در ضمن تگ شام رو جدی بگیر:))
ممنون
ان‌شالله
دعا بفرمائید
سلام
بسیار بسیار عالی است
تبریک میگم
انشاءالله بهترین مطالب و کلام ها رو در وادی پر مهرتون ببینیم خانووم
یا علی
متشکرم
ان شالله
خانوم یا ؟
بسم الله…
به میمنت و مبارکی
لباس ِ نو مبارک
ممنون فاطمه جان
سلام.
مبارک‌تان باد این خانه جدید.
لینک‌تان را هم تصحیح کردم.
سلام علیکم
ممنون و متشکر
مبارک باشه
انشاالله هی بنویسی و هی بخونیم
ممنون سایه جان
ان‌شالله
تبریک. ان شاءالله خود آقا یاریت کنن..:)
ممنون مینو جان. ان شالله
دیدم همه تبریک گفتن گفتم من که خااااص…جای تبریک پیشنهاد بدم :دی
خو راجع به این روزنوشت اینام یه جا بذارید بشه نظر داد
این روز نوشتتون الان چه مفهموی داشت مثلا…مگه جهت قبله رو فرش تعیین میکنه که فرشای جلو و عقب ۳۰ درجه اختلاف درجه دارن؟!
نقش ستونهارو هم که اصن نفمیدم چی بود تو این داستان
ممنون شکوفه از پیشنهاد، ولی امکان درج نظر برای همه‌ی قسمت ها وجود داره. قسمت ادامه را که کلیک کنی در هر بخش، صفحه جداگانه باز میشه و میتونی نظر بذاری. مثلاً این صفحه http://vaadi.ir/1389/07/28/113/#more-113
فکر میکنم کامل متن را نخواندی که منظور من را متوجه نشدی
اگر کامل نخوندی، بعد از کامل خوندن باز اگه سوالی پیش آمد بگو
اها یسک
یه پیشنهاد دیگه ای هم بود
گفتمش…به اونم رسیدگی کنید لطفاااااااا
میسی
…تبریک میگم فاطمه
انشاءالله از نوشتن توش خسته نشی.
دعا کن برای من هم سروسامون بگیره!
ممنون لیلا جان‌م
ان‌شالله
شما قصد به روز کردن بلاگتون را ندارید؟؟؟
چرا. ان‌شالله. فرصت نداشته‌ام متاسفانه برای نوشتن
سلام علیکم. منزل نو مبارک!
و علیکم السلام . متشکر و ممنون
سلام راحیل جان
خیلی مبارک باشههههه وبلاگ جدید
حسین سلیمانی طراحی کرده این وبلاگ جدیدت رو ؟ قالبش خیلی قشنگه
سلام. ممنون
نه. کار ایشان نیست.
سلام مارکوپولو!
(;
امیدوارم در این “وادی” هم خوش بدرخشی…
سلام رها جان
ممنونم.
فعلا در تفکر گزارش‌نویسی هستم تا به فرمان شما لبیک گویم 🙂
سلام ، ان شاءاللـه با عنایت خاصه حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (سلام اللـه علیها) در راه کسب معرفت و ارتقاء مراتب انسانی و سیر کمالی استوار قدم بردارید و به کمال آفرینش مورد رضای حق برسید. اِن شاء اللـه
زیر سایه امام زمان عجل اللـه تعالی فرچه الشریف موفق باشید.