آخرین نوشته‌ها
بابا برایم سوغات آورده بودند؛ از مدینه
بچه‌های کلاسِ حفظ قرآنِ مدرسه، همه‌شان یکی یکدانه داشتند؛ از کجا آورده بودند، یادم نیست، فقط یادم است در ایران پیدا نمیشد. من ولی عاشقش شده بودم.
عاشق قطع‌ش، خط‌ش، حاشیه‌هایش، رنگش
بابا که می‌خواستند بروند عمره، مشخصاتش را برایشان گفتم. “این اندازه است بابا؛ جلدش فلان رنگ است؛ کاغذهایش نرم است؛ دکه‌ی روبروی بقیع حتما دارد و …” اینترنت نبود و فقط خصوصیاتش را برای بابا گفتم و بعد از چند هفته قرآن عزیزم، در دستم بود.
محبوبه که کلاس حفظ برایمان گذاشت، با قرانم، “مریم” را حفظ کردم. در حاشیه‌هایش گاهی نکاتی می‌نوشتم. شب‌های قدر بر سرم می‌گرفتم. دو بار با خودم به مدینه برگشت؛ مشهد رفت؛ سوریه رفت؛ کربلا و نجف و سامرا رفت. شمال و یزد و اصفهان و کیش رفت. همیشه با من بود.
شب‌های قدرِ رمضانِ هشتاد و نه آخرین سفرم با “او” شد.
شبِ بیست و سه رمضان، در یک متری ضریحِ ارباب، دادم به دستِ دخترِ عربی تا قرآن به سر بگیرد و مشغول دعا شدم تا دختر، اعمالش تمام شود. چند دقیقه‌ای که گذشت، برگشتم و دیدم نیست… دختر نبود؛ رفته بود و “او” را، قرآن عزیزم را، با خودش برده بود. حتما فکر کرده بود یکی از قران‌های حرم است و با خود برده بود. یخ کردم. سرم را می‌چرخاندم شاید پیدایش کنم. ولی مگر در بین آن حجمِ زیاد از خانم‌های چادرعربی به سر، می‌توانستم پیدایش کنم؟ مستأصل و نگران به سمت نزدیکترین محل ادعیه و قران‌ها رفتم؛ نبود. قفسه‌ی بعدی، نبود. قفسه‌ی دورتر، نبود. قفسه‌های صحن، نبود؛ نبود و نبود.
انگار تکه‌ای از من جدا شده بود.
حتما هرکس مرا دیده بود فکر کرده بود اشک‌های سرازیر از چشمانم، بخاطر توبه و انابه به درگاه خداست. ولی من، برای از دست دادنِ قرآنم گریه میکردم. قرآنی که مثل یک دفتر خاطرات، سال‌ها با من بود، همه‌جا.
ده سال از آن رمضان می‌گذرد. تا سال‌ها هروقت به کربلا می‌رفتم، همچنان قفسه‌های قرآن حرم را، به امید یافتن قرآنم می‌گشتم. رو به ضریح میکردم و می‌گفتم “قرآنم را پَس نمی‌دهید؟”
بعدها فهمیدم گم‌شدنِ قرآنم در شب قدر، شاید یکی از بزرگترین درس‌های زندگی‌ام بود؛ دل نبستن؛ وابسته نشدن و کَندن.
اما هنوز به این فکر میکردم که سرنوشت “او” چه شد؟ دست چه کسانی افتاد؟ تا چند سال در حرم ماند؟ پلاسیده شد؟ رنگِ جلدش رفت؟ حاشیه‌نویسی‌هایم چه؟ وقتی کسی “او” را گرفته تا بخواند، حاشیه‌های من را هم خوانده؟ صفحه‌ی اولش که اسمم را نوشته بودم، دیده؟ چند بار در حرم “سیده فاطمه مطهری” از زبانِ زائری که صفحه‌ی اول قرآنم را دیده، برده شده؟
نوشته‌های مرتبط
ترکیب سفر، تصویر و تاریخ برای من ترکیب جذابیه. حالا اگه کتاب سفرنامهی مصور به یک سرزمین قدیمی و تاریخی باشه قطعا کتاب جذاب و هیجان‌انگیزی میشه.
اکثر ما از فلسطین خیلی شنیدیم، اونقدر که بعضی‌ها زده شدیم (مثل اونایی که تا اسم سرزمین مقدس رو، روی عکس این پست دیدن، دستشون رو گذاشتن رو صفحه موبایلشون و دادن بالا) ولی اطلاعات‌مون یا ناقصه یا فقط یک مفهوم کلی رو شنیدیم.
قدس و سرزمین‌های اطرافش، جدای از بحث مقاومت، بخاطر قدمت و تاریخی بودنش یکی از جذاب‌ترین و پرکشش‌ترین مکان‌های دنیاست. خودِ خودِ تاریخ که ماها فعلا ازش محرومیم.
نویسنده‌ی کتاب، یک هنرمند نقاشه که کمیک‌هاش معروفه؛ همسرش تو سازمان پزشکان بدون مرز کار میکنه و بخاطر کار همسرش در قدس و غزه، یکسال در قدس زندگی میکنند. مردِ خانواده هم تو این یکسال علاوه بر بچه‌داری و طراحی و وبلاگ‌نویسی، خاطراتش رو نقاشی میکنه و بصورت کمیک منتشر میکنه.
آقای “دولیل” اصالتا کانادایی‌ه و ساکن فرانسه؛ می‌تونیم روایت‌هاش رو به عنوان یک بی‌طرف بخونیم. کتاب اطلاعات جزئی خیلی زیادی درباره فلسطینی‌ها، اسراییلی‌ها، مناسبت‌های یهودی، شهرهای فلسطین، فرقه‌های مختلف و … به مخاطب میده و چون اطلاعات همراه کمیک و نقاشی شده و بعضی جاها هم طناز بودن نویسنده وسط میاد، کتاب حتی برای اونایی که تصویر پست رو دیدن و اسکرول کردن هم، جذابه.
البته خیلی از اطلاعات تاریخی از منظر و دیدگاه صهیونیستی بیان شده. بخاطر همین نمیشه از مطالب کتاب به عنوان منبع و برای استناد استفاده کرد.
کتاب رو نشر #اطراف منتشر کرده؛ به قیمت پنجاه و چهار هزار تومان
پ‌ن: اگه صفحه #گودریدز کتاب رو نگاه کنید، اکثر کاربرهای اسرائیلی به کتاب یک ستاره دادن، با اینکه خاطرات یک هنرمند کانادایی بی‌طرفه؛ بله، آش همین‌قدر شوره که حتی کفه‌ی سنگینِ نوشته‌های یک آدم بی‌طرف که سعی میکنه میانه‌رو باشه، مشخص میشه.
نوشته‌های مرتبط
پیشانی ام را بوسه زد در خواب، هندویی
شاید از آن ساعت طلسمم کرده جادویی
شاید از آن پس بود که با حسرت از دستم
هر روز سیبی سرخ می افتاد در جویی
از کودکی دیوانه بودم، مادرم می گفت:
از شانه ام هر روز می چیده است شب بویی
نام تو را می کَند روی میزها هر وقت
در دست آن دیوانه می افتاد چاقویی
بیچاره آهویی که صید پنجه ی شیری است
بیچاره تر شیری که صید چشم آهویی
اکنون ز تو با ناامیدی چشم می پوشم
اکنون ز من با بی وفایی دست می شویی
آیینه خیلی هم نباید راستگو باشد
من مایه ی رنج تو هستم، راست می گویی
نوشته‌های مرتبط
یکی از دغدغه‌های اکثر خانمها برای نهارو شام “چی بپزم” هست؛ یک دغدغه‌ی همیشگی و خیلی مشکل 🙂 این دغدغه، در ماه رمضان سخت‌تر و پیچیده‌تر هم میشه مخصوصا این چند سال اخیر که فاصله‌ی بین افطار تا سحر خیلی کوتاهه و”چی بپزم” برای سحر، بغرنج‌تر میشه.
آقایون هم که هیچ‌وقت برای حلِ این بحران کمک‌ی نمی‌کنند و اکثراً تنها جواب‌شون اینه «هرچی بپزی، خوبه»! :O وهمیشه خود ما خانمها باید دست به کار بشیم؛ برای همین تصمیم گرفتم برای ماه رمضان امسال لیست‌ی بنویسم از غذاهایی که میشه برای سحر و افطار تهیه کرد تا مثلِ ماه رمضان پارسال، که اولین سالِ مستقل شدن و خانمِ خونه شدنم بود، سردرگم نشم.
با کمک مادرم این لیست را تکمیل کردم و در وبلاگ میذارم برای استفاده بقیه‌ی دوستانم که مثل من، دغدغه‌ی “چی بپزم” را دارند. اگر شما غذای دیگری بلد هستید و می‌شناسید اسمش را بگوئید تا به لیست اضافه بشه.
آخرین سفره‌ی افطارِ پارسال‌مون
فایل پی‌دی‌اف جهت دانلود لیست غذا
بازنشر در: لینک‌زن
نوشته‌های مرتبط
سلام سیده خانم
کار بجا و قشنگی بود
و گره گشا
موفق باشید
سلام علیکم
ان شالله که به درد بانوان و بعضا آقایون بخوره
سلام.
طاعات و عبادات قبول. خورشت ماست و کوکوی بادنجان رو چطوری درست می کنین؟ :دی
به لیست آش ها ، آش گوجه، آش آبغوره، آش ماست و آش دوغ رو می تونید اضافه کنید هرکدومش یه مدل خیلی خوش مزه اند اگه درست و خوب تهیه بشن :دی
همینطور سوپ شیر/ ساده یا با قارچ
تو خورشت ها ، خورش (خورشت یا خورش؟ مساله این است! :دی) آلو اسفناج و خورش هویج با گوشت یا با مرغ هم بسیار عالیه.
میرزای کدو رو هم تازه یاد گرفتم که خوش مزه است…
اگه خواستین دستور هر کدوم رو بفرمایین تا بگم انشاءلله.
التماس دعا
به‌به سلام بئاتریس خانم
خوش آمدید اینجا. از شما هم قبول باشه
چند تا دیگه از دوستام هم خورشت ماست را پرسیدن ازم، چون خودم تا الان درست نکردم و فقط خوردمش، گفتم که دقیقا از مامان میپرسم و میگم بهتون. موادش اینه: مرغ، ماست، زعفرون و ادویه‌جات. این یه خورش هندیه فکر کنم که با برنج میخوریم و با خورش ماست اصفهانی‌ها که یه دسره فرق داره خیلی.
کوکو بادمجان هم بادمجان‌ها را پوست می گیرید و میپزید، خوب که پخت لهشون میکنید و با تخم مرغ قاطی‌شون میکنید و میریزید تو ماهیتابه تا بپزه و خودش را بگیره. به نظر من که زیاد با بادمجان میونه خوبی ندارم! خوشمزه است 🙂
راستش آش‌هایی که اسم بردی را هیچ‌کدوم را نخوردم و بلدشون هم نیستم.
سوپ شیر را میتونی بگی چطور درست میکنی؟ من تو سوپ سبزیجاتم شیر میریزم همیشه. سوپ شیر ساده نمیدونم چطوریه. ممنون میشم بگی.
خورش درسته 🙂 تو ورد که نوشتم، گفتم موقع پی‌دی‌اف کردن درستش میکنم، یادم رفت! آبروم رفت 🙂 راستش دوست ندارم آلواسفناج را اصلا 🙁 آن دوتای بعدی را هم بلد نیستم
لطف میکنی یادم بدی و ممنون که سر زدی
شما هم دعا بفرمائید
سر می زنم معمولا. منتها جزء خواننده های خاموش! هستم. :دی/
بله حتما تو کامنت بعدی دستورشو میدم.
تو سوپ سبزیجات شما چیا می ریزین؟
کوکوی بادمجون! هم من با یه دستور دیگه درست کردم خوش مزه میشه. اینجور که بادمجون ها رو بعد از پوست کندن نگینی خرد می کنین و بعد سرخ می کنیدش. پیاز رو هم جداگانه سرخ می کنید و به اون اضافه می کنید. سلیقه ای می تونید بهش سیب زمینی (آب پز یا سرخ کرده) و گوجه و فلفل دلمه ای رو هم تفت داده و به اونها اضافه کنید. بعد هم مواد رو با تخم مرغ مخلوط کنید و تو تاوه بندازید ولی چون بنده ترجیح می دم کارم رو ساده کنم و از کوکو برگردوندن فراری ام :دی تخم مرغ رو بعد از هم زدن یکنواخت می ریزم روی موادی که توی تاوه است و و خودش رو که گرفت سروش می کنم و دیگه بر نمی گردونم.
خورش ماست رو هم تقریبا همین طوری میزاریم. با یه تفاوت کوچیک ولی خوش مزه! :دی اون هم اینکه گوجه میکس شده (با گوشتکوب برقی یا چرخ گوشت) رو با ماست مخلوط می کنیم و بعد روی مرغ ها می ریزیم تا نم نم بپزند.
تو سوپ سبزیجات هر چی داشته باشم در آن موقع 🙂 نخودسبز، ذرت، جعفری، فلفل سبز، هویج
ممنون بابت دو تا دستور غذائی که نوشتی؛ خورش ماست‌تان یعنی قرمز میشه؟
سلام
خواهش می کنم. نه قرمز نمیشه. صورتی کمرنگ ملایم خوشرنگ میشه. رب یا گوجه ی میکس شده ی آن نباید زیاد باشه.
دستور سوپ شیر:
جوی پرک و یا معمولی (قاعدتا همیشه جو معمولی خوش مزه تره و لعاب بیشتری میندازه) را شسته داخلش یک پیاز رنده می کنید به همراه هویج خام رنده شده، با آب می گذارین روی گاز. آب مرغ هم اگه داشته باشین اضافه می کنین تا اینها با هم بپزن یک مقدار که پخت یک عدد سیب زمینی رو هم رنده می کنید و به اونها اضافه می کنید.
بعد از مدتی که تقریبا پخته شدند شیر رو به اونها اضافه می کنید و می گذارین با شعله ی کم حدود یک ساعت برای خودش بجوشه. بهش نمک و کمی فلفل رو هم در آخر اضافه کنید( البته همیشه ادویه ها سلیقه ای هستند و اگه فلفل دوست ندارین نریزین،
یه دوستی می گفت کمی اویشن هم در اخر بهش اضافه می کنه می تونید امتحان کنید) بعد که جا افتاد زیر شعله رو خاموش می کنید و وقتی که از حرارت قشنگ افتاد؛ آبلیمو بهش اضافه می کنید. اگه موقعی که روی شعله است و خیلی داغه آبلیمو رو اضافه کنید شیرتون می بره اصطلاحا و حتما باید بزارید حرارت و داغی شدیدش بیفته. جعفری رو هم ، هم می تونید آخر سر داخلش اضافه کنید هم اینکه برای تزیین روش بریزید. موقع سرو هم می تونید با خامه اون رو تزیین کنید به همراه جعفری.
ممنونم خانم 🙂
خواهش می کنم. در مورد سوپ شیر، اگه دوست داشته باشید می تونید برای لعاب انداختن بیشتر کمی رشته سوپ شکلی ریز به اون اضافه کنید. اصلش بدون رشته است. یا اینکه قارچ رو جداگانه تفت داه و به سوپ اضافه کنید.
سلام خانم مطهری
خواستم منم از این طریق تشکر کنم ازتون فک کنم این لیست بدرد همسر من هم بخوره بنده خدا هر سال دچار همین چی بپزم چی مپزم ماه رمضونه !!
راستی از مادر هم تشکر کنید
یا علی
سلام علیکم
خواهش میکنم. ان‌شالله که به دردشون بخوره.
التماس دعا
به نمایندگی از جماعت آقایان این جمله رو تکذیب میکنم :
آقایون هم که هیچ‌وقت برای حلِ این بحران کمک‌ی نمی‌کنند و اکثراً تنها جواب‌شون اینه «هرچی بپزی، خوبه …
🙂
پس من میتونم به خانمِ شما تبریک بگم بابت این مورد.
سلام من را خدمتشان برسانید و
التماس دعا وقتی حرم میروید.
دستور خورش هویج:
این خورش بسیار خورش خوش مزه ایه و تا جاییکه می دونم ترکان! محترم بیشتر این غذا رو درست می کنند. اگه خوب از آب دربیاریدش عاشقش میشین به احتمال زیاد :دی و تو لیست دائمی غذاهاتون قرار می گیره!
هم میشه با گوشت گوسفندی یا گوساله یا ماهیچه تهیه کنید و هم با گوشت مرغ.
گوشت یا مرغ رو می گذارین می پزه با آب. من همیشه داخل مرغی که می ذارم تا آب پز بشه این ادویه ها رو اضافه می کنم به آبش و خوش مزه میشه: نمک ، فلفل، پودر سیر و پودر زنجبیل. با فلفل دلمه ای و پیاز و …
وقتی خوب مرغ ها پختند اونها رو در یک تاوه سرخ می کنید و کنار می گذارین.
و اما هویج: هویج ها رو شسته پوست کنده و به صورت خلالی خیلی ظریف خرد می کنید. اگه رنده برقی داشته باشید راحت و سریع این کار رو براتون انجام میده. بعد داخل تاوه هویج ها رو سرخ می کنید. در حد متوسط … نباید بسوزند و تغییر رنگ شدید به سمت قهوه ای بدهند. حالت نارنجی طلایی شده خوبه.
بعد داخل یک تاوه کمی روغن ریخته و داخل اون رب گوجه فرنگی تفت می دین کمی هم زعفران اضافه می کنید.بعد از اب مرغ یا گوشتتون به رب تفت داده شده اضافه می کنید و کمی هم آبلیمو اضافه می کنید که اندازه اش سلیقه ایه.
بعد هویج های سرخ شده رو یک طرف تاوه توی این سس می ریزین و طرف دیگه تاوه هم مرغ های سرخ شده رو می چینین. شعله ی گاز رو کم می کنید و درش رو می گذارین تا با هم دیگه نم نم بجوشند و هویج ها بپزند. اینکه هویج در چه حدی پخته بشه سلیقه ایه شما می تونین ده دیقه ی بعد زیر شعله رو خاموش کنید و طعم سرخ شدگیش بیشتر باشه و می تونید نیم ساعت بعد که بخار بیشتری خورده باشه و بیشتر پخته شده باشه.
بعضی ها در این خورش آلو خورشتی! هم می ریزن. در همان مرحله ای که هویج ها رو می گذارین تو تاوه می تونید کنارش چند تا آلویی رو که قبلش کمی خیس کرده و توی تاوه ی دیگه ای با روغن تفتش دادید تا خودش رو بگیره و وا نره! کنار هویج ها و مرغتون بگذارین.
غذا آماده ی سروه… نوش جانتان :دی
شیرین نمیشه؟ من تصورم اینه که هویج شیرین میکنه غذا را
با این دستوری که به شما دادم به خاطر دو تا نکته ی: اضافه کردن آبلیمو و سرخ کردن هویج و دست آخر بخار خوردن آن با آب مرغ یا گوشت به مدت کم و نه طولانی؛ نه این خورش شیرین نمیشه و مزه ی ملسی پیدا می کنه تقریبا. بسته به ذائقه تون می تونید از آبلیموی بیشتری هم استفاده کنید.
سلام مجدد. شیفت افطار تا سحر:دی
دستور میرزای کدو: کدو ها رو شسته و اگه پوست ترد و تازه ای دارند با همان پوست حلقه حلقه خرد می کنید و در یک قابلمه می ریزید و کمی نمک و مقداری آب -نصف لیوان تا یک لیوان- به اون اضافه می کنید و می گذارید روی شعله ی گاز تا پخته شده و آبش را کامل بکشد.بعد که آبش را کشید با گوشت کوب خوب لهش می کنید و کنار می گذارین.
از آن طرف! چند حبه سیر رو یا رنده و یا ریز خرد می کنید و داخل روغن ( یا روغن و کره) تفت می دین و چند تا تخم مرغ – بسته به حجم کدو یک یا دو یا سه …- را شکونده و هم زده و به سیرهای تفت داده شده ی روی شعله اضافه می کنید و خوب هم می زنید تا تخم مرغ ها خودش رو بگیره بعد کدوها رو که له کردید به سیر و تخم مرغ اضافه می کنید. ادویه هم دارچین اضافه می کنید. زیر شعله رو کم کرده و یا شعله پخش کن گذاشته و می گذارین دقایقی رو گاز بمونه و و آب باقی مانده کدو کشیده شده و بپره و مزه ها به خورد همدیگه بره … در این مدت مواد رو هم می زنین با هم و وقتی جا افتاد خاموش کرده و سروش می کنید.
هر کدوم این غذاها رو هم که دستورشو دادم تهیه کردید، برای عاقبت به خیری بنده لطفا دعا می فرمایین :دی
سلام علیکم 🙂
اینکه نوشتی تخم مرغ ها خودش را بگیره یعنی چی؟ یعنی مثل وقتی املت درست میکنیم؟
من کدورا خیلی دوست دارم. حتما یک شب این رسپی را درست میکنم ان شالله.
ان شالله عاقبت بخیر بشی بانو
التماس دعا خیلی
سلااام
منظورم تکه تکه شدن تخم مرغ ها بود. حالت خاصی نیست :دی همون حالتی که وقتی تخم مرغ رو داخل تاوه تو روغن می ریزیم و شروع می کنیم به هم زدن! املت رو آخه به دو سه روش درست می کنند :دی / فکر می کنم همون باشه!
خواهش می کنم. إنشاءلله شما و خانواده ی محترم هم عاقبت به خیر و سعادتمند و سلامت باشید.
گل
ممنونم خانم بابت همه‌ی جواب هایی که دادی.
موفق باشی و دعا کن
سلام!
به به؛ من عاشق آشپزی ام! مخصوصاً چیزای جدید که خودم اخترام می کنم!
راستی یه سوپ هم ما یزدیا داریم به نام “شولی”…
:دی
سلام علیکم
ئه! شما هم یزدی هستید؟ بله خوردم شولی یزدی مان را
البته کار هرکسی نیست شولی یزدی خوب دربیاره. مثل شعله مشهدی.
مثلا من یه بار جلوی زندان سکندر، شولی خریدم، فقط نصفش را تونستم بخورم چون خوشمزه نبود اصلا. ولی شولی‌هایی که فامیل‌هامون درست میکنند واقعا خوشمزه است. مخصوصا با چغندرهای توش
موفق باشید والتماس دعا
سلام مجدد
بله ما هم یزدی هستیم؛ البته یکی از شهرستانای یزد. شما اگه شولی ما رو بخورد چیچی میگد؟! اصولاً اونایی که از شولی یَزد می نالن شولی ما رو پسندین!
می تونیم یه افطاری در خدمت شما و همسر محترمدون باشیم به صرف شولی و مایتعلق به!
و سلام علیکمِ مجدد
شولی اردکان را هم خوردم. بیشتر از مالِ یزد خوشم آمد راستش 🙂
لطف دارید شما؛ ممنون. راستی شما خانم هستید؟ من همش فکر میکردم که “آقا” هستید!
درست فکر می کردید! من آقا هستم! و اردکانی نیستم! و البته از طرف خانمم باید دعوت می کردم.
من هم پدر و مادرم استان یزدین! خودم متولد شیراز و بزرگ شده شیراز! ۴ سال اهوازی بودم و الان هم ۴-۵ سالی هست که ساکن تهرانم!
سلام
ایده ی خیلی خوبی بود. ممنون:)
این چی بپزیم؟ ما رو هم در خانه درگیر مسئله کرده بود.
سلام علیکم
خواهش میکنم. موفق باشید ان شالله
راستی شامی کباب و کباب تابه ای هم می تونید اضافه کنید
ممنون
شامی‌کباب چیه؟ همون کتلت نیست؟
کباب تابه‌ای هم تاس کباب هست فکر کنم.
شامی سیب زمینیش پخته ست اما کتلت سیب زمینی خام رو با مواد قاطی میکنی و سرخ میکنی.
کباب تابه ای هم گوشت چرخ کرده است با پیاز که میخوابونن ته تابه تا بپزه اما تاس کباب گوشت تیکه ای با سیب زمینی و رب و … ایناست.
فاطمه؟؟ یعنی پاشم برم سر خونه زندگیم؟؟؟
ئه!!! چه جالب، من که تو لیستم نوشتم تاس کباب، منظورم گوشت چرخ کرده با پیاز بود 🙂 مامان سیب زمینی پخته را با ارد نخودچی و تخم مرغ قاطی میکنن بهش میگفتن کتلت.
هلیا زود باش بدو برو. خیلی کدبانوئی بابا.
اینه فرق بین دختر اول و آخر :دی
من؟؟ عمرا به گرد پای شما هم برسم حاج خانم.
ما تهتغاریها فقط خوردن خوابیدن یاد گرفتیم :\ 🙂 جای غزاله خالی از ته تغاری بگیم.
سلام خانمی
همین جوری که دوستمون توضبح دادنه
این شیوه خوب برای درست کردن شامی کباب http://www.cheftayebeh.ir/2012/12/blog-post_22.html
کباب تابه ای:پیار زا رنده کنید آبش را بگیرید روی گ.شت بریزید با انواع ادویه ها بعد یه دونه تخم مرغ و یه قاشق آرد سفید بریزید.گوشت را قسمت قسمت کنید هر قسمت را پهن کنید وسطش پیاز داغ و زرشک بریزید و بعد دو سر گوشت را روی هم بذارید و سرخ کنید
ممنونم سمانه جان
لطف کردی. من بلد نبودم اینها را 🙂
سلام
این پست وبلاگ شما در “لینک‌زن” بازنشر داده شد.
باتشکر
لینک زن
http://linkzan.com/archives/15013
سلام
چه کار خوبی کردید. منم این چی پزم ها رو همین فروردین تجربه کردم، بسیار هم بد بود چون بدون هیچ تجربه ای یه دفعه مجبور شدم توی خونه مادربزرگم خانم خونه باشم و برای مادرجون و دایی م غذا درست کنم. ممنون که برای ما هم گذاشتید این لیست رو.
توی اینستا batul_kr هستم.
سلام علیکم
یادمه چند سال پیش، مادرم کمرشان را عمل کردن و کارهای خونه افتاد گردن من! از جمله آشپزی. آن هم من که بچه ته‌تغاری خونه بودم و تا حالا هیچ غذائی درست نکره بودم درست حسابی. ولی تجربه‌ای شد برام و یاد گرفتم خود به خود آشپزی را
موفق باشی خانم
سلام
تا حالا این همه اسن غذا یه جا نخونده بودم!!
راستی راستی این همه غذا…؟
ایشالله به سلامتی.
سلام علیکم
بله این همه غذا و حتی بیشتر. متشکریم از خدا بابت نعمت‌هایی که به ما داده
ببخشید
“اسم” رو اشتباه نوشتم.
آفرین آبجی کدبانو
خوب بود برنامه منتخب خودتان را به تاریخ روزهای ماه مبارک رمضان اعلام میکردی.
این کار دو فایده داشت :
اولا سوال قبلی خانمها با اضافه شدن واژه “حالا امشب” کدوم یک از این غذاها را بپزم، همچنان باقی است
ثانیا تکلیف ما هم روشن می شد تا طبق برنامه بدونیم کدوم شب شما رو به ثواب برسونیم
راستی خورشت ماست چیه؟
موفق باشی و التماس دعا
داداشی
برنامه منتخب ندارم که 🙂 هر شب هر کدوم که حوصله‌اش را داشتم یا موادش را، درست میکنم :دی
شما هر شب خواستید تشریف بیارین، شاید ما آن شب مهمونی بودیم اصلا 😉
خورش ماست یه خورشت هندیه فکر کنم. مرغ یا گوشت را با پیاز داغ میذارید بپزه یک کم بعد ماست و زعفرون و ادویه های یک مقدار تند را بهش اضافه میکنید.
خودم تا حالا نپختم، فقط خوردم 🙂
دعا کنید خیلی
راستی بهتر بود زیر لیست غذاهایی که معرفی کرده ای ، این توصیه کاربردی را هم به خانم ها می نمودی که برای پخت غذا تمام مواد را دو برابر استفاده کنند تا برای دو وعده غذا داشته باشند . به آقایان هم بگویند : شما کم خوردی یا من زیاد درست کردم ؟ اسراف میشه مجبوریم سحر فردا باز هم ماش پلو بخوریم . اصلا نمی دونم چرا دستم به کم پختن نمیره !! آقایان بیچاره هم که مجبورند سکوت کنند
با این سیاست عملا خانمها لازم است ۱۵ بار سحری بپزند
در طول سال هم اگر اجرا کنند میشود ۱۸۰ بار
البته زوجهای جوان حسابشان جداست . چون هر وقت حال غذا پختن نداشته باشند ، دلشون برای مادر زن یا مادر شوهر ( البته غذاهاشون) تنگ میشه و میرند دیداری تازه کنند : آخش مامان با اینکه تازه اینجا بودیم اما نمی دونم چرا دلمون براتون تنگ شده بود . شما که نمیاید خونه ما !! پس مجبوریم ما خدمت برسیم و ….
و … تا زمانی که فرزندی پا به میان نگذاشته است ، همچنان زوج جوان محسوب می شوند .
ای بابا، آقا چرا ما رو لو میدین 🙂
نخیرم من اندازه درست میکنم، هردومون کم میخوریم 😀
چه حساب هم کردین برای تمام سال را 🙂 یادم باشه هیچ‌وقت شما آقایون با هم تنها نشین خونه مامان‌اینا، فتنه میسارین! 😀
فاطمه 🙂 گشنه م شد دخترجان.
خوبه که آقای شما میگه هرچی بپزی خوبه آقاهای اطراف ما میگم فرقی نمیکنه 😀
مرسی از راهنماییت عزیزم.
منو تو دعاهات منظور کن؛ یه جایی اون گوشه و کنارها
وااای یعنی اون دغدغه‌ی چی بپزم یه طرف، این جوابای مردها یه طرف دیگه :\ اصلا باید همش نون پنیر داد بخورن تا دیگه از این جوابا ندن 🙂 همسر من یه جواب دیگه هم میده گاهی که خیلی گیر میدم بهش، میگه “شیشلیک” 😀
راستی هلیا، کامنت نویسنده‌ی کتاب “صد دقیقه تا بهشت” را دیدی؟ برای شما نوشته بود.
تو هم خیلی دعام کن عزیزم
خواهش می کنم
راستی اون غذاهایی که تو سفره افطاری پارسالتان چیدین چیا هستن؟! :دی قابل تشخیص نیست برام! مخصوصا اونی که مقابل سبد نون و اونی که روبروی بشقاب زولبیا و بامیه است؟! :دی
آنکه مقابل نون هاست، کوکوی مرغه که با جعفری و آبغوره و تخم مرغ درست میشه. حتما طرز تهیه اش را میذارم تو وبلاگ. خیلی خیلی خوشمزه است.
آن دو تائی هم که تو کاسه هستن، حلیم هستن 🙂
سلام.طاعات و عباداتتان قبول.
إنشاءلله سفره های صد نفره در کنار نوه ها و نتیجه هاتون رو بندازین.
ممنون می شم … باید کوکوی خوش مزه ای باشه. آن بشقاب مقابل زولبیا و بامیه ، زیر قندون هم ماند که چی چی هست؟! :دی
سلام خانم
از شما هم قبول باشه.
آن قهوه‌ای منظورته؟ حلوائه 🙂
خداقوت آبجی کوچیکه
چه خوبه بچه های الان اینقدر برای خودشون و کاراشون ارزش قائلند.
زمان ما اگه کسی اینطوری بود بهش میگفتن “خودشیفته”
ممنون آبجی بزرگه 🙂
ما بچه نیستیم دیگه 🙁 تا کی ما تهتغاریها بچه میمونیم، ای بابا 😀
سلام علیکم
نماز روزه هاتون قبول!
لینکتان کردم! ببینید؛ کمی با لینکهای معمولی فرق دارد
یا حق
با تشکر ، باشد ان شاءالله برای سال بعد من
هق 🙁
:دی
ان‌شالله 🙂
هق هق سالِ اولِ مستقل شدن هم خوبه هم دردناک :دی
به قید حیات منتظر ماه رمضون سال بعد هستیم تا ببینیم شما چه کدبانوگری‌هایی میکنی 🙂
http://karya.ir/news/single/274/%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D9%84%D8%A7%D8%B4-%D8%AA%D8%A8%D8%B3%D9%85-%D9%84%D8%B7%DB%8C%D9%81%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%B4-%D8%BA%D8%B0%D8%A7%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%87%D8%A7/?utm_source=karya.ir&utm_medium=%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D9%84%D8%A7%D8%B4-%D8%AA%D8%A8%D8%B3%D9%85-%D9%84%D8%B7%DB%8C%D9%81%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%B4-%D8%BA%D8%B0%D8%A7%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%87%D8%A7&utm_campaign=feed
منم غذا بفروشم؟ 🙂
سلام
خیلی جالب بود
انشاالله در آینده استفاده می کنم.
سلام
خواهش میکنم.
موفق باشید
هوالحق؛ سلام بر شما؛
امسال گذشت اما برای سال‌های بعد این پیش‌نهاد را در نظر بگیرید.
− صبحانه همان وعده سحری هست.
− شام همان افطار است.
به نظرم اگر این‌دو را در نظر بگیریم مفهوم روزه را درک خواهیم کرد. چون مقدار غذای دریافتی کم‌تر خواهد شد: مصرف کم‌تر میشود. حالا به دو فایده روزه پی خواهیم برد.
− درک حال دست‌تنگان جامعه
− سبک شدن بدن و از نظر طب سنتی سم‌زدایی بدن از انباشت‌های سم در کبد و … .
نمی‌دانم چرا هرسال مصرف در ماه رمضان در کشور بیشتر میشود در حالی که این‌دستور خداوند برای مصرف کم‌تر است.
یاحق؛
[…] و آموزش دستورات جدید غذایی هستن. شاید بخاطر اینکه مشکل چی بپزم توی این ماه بیشتر نمایان میشه این غذارو از یه اکانت […]
گاهی دلم میخواد خودمو بغل کنم
ببرمش روی تخت بخوابونمش
ملافه روبکشم روش
دست ببرم لای موهاشو نوازشش کنم
حتی براش لالایی بخونم
وسط گریه هام بگم غصه نخور درست میشه اگرم نشد بلاخره تموم میشه
نفهمیدم ربط کامنتتون به این نوشته چی بود!